Mijn 4e ziekenhuisopname tijdens de zwangerschap: 2 x voor de misselijkheid en uitdrogen en 2 x voor mijn alvleesklierontstekingen..

Inmiddels ben ik 3 weken geleden opgenomen met een alvleesklierontsteking. Nadat ik binnenkwam nam de eerste dagen de pijn alleen maar toe.. Na 2 dagen werd mij een morfinepomp aangeraden. Na heel veel tegen op zien, heb ik dat uiteindelijk, op aanraden van de gynaecoloog, gedaan. Als ik veel pijn heb, levert dit namelijk stress op bij de baby, waardoor hij een groeiachterstand zou kunnen oplopen. De morfine wordt elke dag goed gecontroleerd door het pijnteam. Daarnaast houdt de gynaecoloog de baby goed in de gaten. Elke ochtend lig ik aan de CTG (dit is een hartfilmpje van de baby), en krijg ik iedere week een echo. Tevens lig ik ook nog eens op de zwangerenafdeling.

Hier liggen en zoveel pijn hebben, is absoluut niet niks.. Dat mijn zwangerschap geen eitje was/is dat wisten jullie wel, maar dit is nog het ergste gedeelte. De pijn van een alvleesklierontsteking is een hele gemene, scherpe, snijdende pijn die door merg en been gaat. Het zit vooral: onder de linker borst, tussen de borsten en onder het linker schouderblad. Meerdere keren hebben de artsen het inmiddels onder elkaar besproken of de baby eventueel gehaald moet worden, maar ze wachten tot er echt geen uitstel meer mogelijk is om mij aan mijn alvleesklier te opereren.

Vorige week woensdag mocht ik eigenlijk naar huis, maar dinsdagavond kreeg ik weer een nieuwe ontsteking. Zo snel achter elkaar heb ik nog nooit meegemaakt en geeft voor mij aan, dat het een enorm zwaar proces is voor mijn lichaam.

Ik krijg nu ook wel eens de vraag: ‘Zou jij het nog een keer aandurven met wat je nu weet?’ Dan denk ik bij mezelf: ‘Heb ik het er voor over gehad? Ja, want ik weet dat ik het allermooiste cadeau van de hele wereld krijg: een zoon.. En hij is het zeker waard! Maar of de tweede uit mijn buik komt? Denk het niet..’

Morgen, maandag 23 mei, krijg ik een MRCP. Dit is een MRI-Scan waarop: de alvleesklier goed in kaart gebracht kan worden, of er galstenen zitten of dat de afvoergangen verstopt zitten. Met deze uitslag zal er dinsdag een plan gemaakt worden over wat er zal gaan gebeuren: wel of geen operatie, baby wel of niet halen.. Het is allemaal heel erg spannend. Wij wachten het geduldig af. In ieder geval fijn om te weten dat er nu actie ondernomen zal worden!

Keep you posted!

liefs stephanie