6 maanden verder

6 Maanden, ze zijn inmiddels voorbij…

Zayne is ontzettend gegroeid. Van een klein mannetje van 45 cm naar een grote jongen van +/- 68 cm dat inmiddels kan zitten en 2 beginnende ondertandjes heeft. Van een kereltje dat alleen maar dronk, poepte en sliep, naar een jongetje dat speelt en alleen maar lacht. Maar hij is vooral een jongetje dat de wereld aan het ontdekken is. Hij vindt Pluis (onze hond), geweldig. Hij aait haar graag en volgt haar overal met zijn ogen. Hij heeft zelfs een keer de riem vastgehouden, liggend in zijn Maxi Cosi, terwijl zijn papa er een filmpje van maakte met het liedje ‘Who let the dogs out’ eronder! Het is zo mooi om hem te zien ontwikkelen. Elke dag de kleine dingen te zien die jou zo ontzettend trots maken. Dingen die ik bij anderen normaal vond. Ik vind het ook zo ontzettend leuk om te zien dat vriendinnen, die tegelijkertijd zwanger waren, met hun kinderen dezelfde stappen doormaken. Van een kleine baby die maar een paar minuten in bad kon, naar een baby die de hele badkamer nat spettert en speelt met zijn badeendjes en bootje. Hoe mooi hij is als hij uit bad komt met die natte wimpertjes. Elke dag word ik steeds verliefder op deze kleine boy. Het klinkt dramatisch, maar ik leef voor hem. Hij is mijn bron van kracht. Er zijn dagen geweest dat ik dacht: Waar moet ik nu nog mijn bed voor uitkomen? Deze vraag hoef ik mezelf niet meer te stellen. Want alles wat ik doe, is voor hem. Elk gevecht, elke dag, dat ik voer met mijn lichaam, vecht ik voor hem. Oneindige liefde…