In Nederland zijn er 3,7 miljoen mensen die voor een ander zorgen. Liefst 750.000 mantelzorgers zorgen zelfs meer dan 8 uur per week voor iemand en doen dat langer dan 3 maanden. Vaak combineren ze dat met een betaalde baan. Omdat de zorg zich over het algemeen richt op bekenden, vinden deze mantelzorgers hun werk vaak vanzelfsprekend, maar dat is het niet.
Daarom wordt de mantelzorger jaarlijks op 10 november in het zonnetje gezet tijdens de Dag van de Mantelzorg. Veel mantelzorgers doen hun werk in stilte. We zien hoe ze zorgen voor hun naaste en geen contact hebben met andere mantelzorgers. Op deze 10de november worden mantelzorgers op meer dan 200 plaatsen in Nederland feestelijk bij elkaar gebracht en wordt er waardering uitgesproken voor hun bijzondere werk.*
Ikke zelluf doen
Niemand verwacht dat je zomaar in de rol terecht kan komen dat er iemand anders voor je moet zorgen. Ik ook niet, maar toen ik het afgelopen jaar steeds verder achteruit ging, werd mijn lief gedwongen steeds meer zorg voor mij en ons gezin over te nemen. Naast zijn drukke baan moest hij regelmatig inspringen thuis. Hoe vaak zal ik hem het afgelopen jaar gebeld hebben omdat ik door teveel pijn het niet redde met de kinderen? Hoe vaak heeft hij mij naar afspraken in het ziekenhuis, revalidatiecentra etcetera gereden? Ik weet het niet. Hij heeft zoveel gedaan en altijd vond hij het vanzelfsprekend.
Omdat hij het zelf niet meer redde, er moet immers ook nog gewoon gewerkt worden, werd mijn schoonmoeder ingeschakeld om de kinderen op te vangen. Ik heb me er met hand en tand tegen verzet. Samen met mijn peuterzoon zit ik vol in de ikke-zelluf-doen-fase. Wat nou hulp? Want nou zorg? Dat kan ik zelf wel?! En dus probeerde ik zoveel mogelijk zelf te doen. Om vervolgens ver over mijn grenzen heen te gaan en mijn lichaam teveel te belasten. En dus moest manlief zijn moeder weer bellen om te vragen of die kon komen helpen. Want zelf om die hulp vragen,dat kon ik niet. En ik kan het nog steeds niet zo goed. Heel slecht eigenlijk.
Hoe bedoel je mantelzorg?
Tijdens een gezamenlijk gesprek bij de maatschappelijk werkster van het revalidatiecentrum werd ons gevraagd hoe het voor ons als stel was dat mijn lief nu in een mantelzorgrol terecht was gekomen. Ik geloof dat we haar beiden aan hebben gekeken of we water zagen branden. Hoezo mantelzorg? Waar had ze het over? Ik heb helemaal geen mantelzorg nodig daht ik nog, dat is iets voor mensen met wie iets ernstigs aan de hand is. En mantelzorg is iets wat oudere mensen doen. Nee, dit had niks met ons te maken. Maar de maatschappelijk werkster hield vol. Ze vroeg of manlief het nog wel volhield om zoveel zorg in zijn eentje te moeten dragen. En ik realiseerde me dat ze gelijk had. Hij was en is mantelzorger. En ik, ik heb het nodig want ik red het alleen niet.
Wanneer ben je mantelzorger?
Toch vroeg ik me af wanneer je nou eingelijk officieel mantelzorger bent. Dus ging ik op onderzoek uit op het wereld wijde web. De vraag bleek moeilijker te beantwoorden dan gedacht. Een mantelzorger is een soort van manusje van alles. Al struinend vond ik de volgende criteria;
Je bent mantelzorger wanneer je vader, moeder, broer, zus partner of ander familielid, maar ook een vriend of buren….
1. Erg ziek is, of langere tijd ziek is. Hierbij gaat het om een ernstigere ziekte, of een ziekte die lang duurt.
2. Een lichamelijke of verstandelijke beperking heeft.
3. Psychische of psychiatrische problemen heeft
4. Een verslaving heeft
Mantelzorgers zijn mensen die vanuit een persoonlijke band een ander bijstaan. Ze geven zorg voor minimaal 8 uur per week en tenminste drie maanden of langer.
Ik moest eerlijk toegeven dat zowel mijn lief als mijn schoonmoeder hier aan voldoen. Zij helpen mij met zaken die voor anderen vanzelfsprekend zijn, maar voor mij een groot probleem kunnen vormen.
Zij voelen zich overigens helemaal geen mantelzorger. Ze helpen omdat ze dat de gewoonste zaak van de wereld vinden.Uit mijn rondgang op internet blijkt dat dit voor de meeste mantelzorgers geldt. Zij zorgen voor een ander omdat voor een ander, omdat die ander dat nodig heeft. Mantelzorg overkomt je en veel mantelzorgers kunnen er niet zomaar mee stoppen. Simpelweg omdat er niemand anders is die hun taken kan overnemen.
Dat mag een naam hebben
Ruim twintig jaar geleden is de dag voor de mantelzorg in het leven geroepen. Om al die mensen die vanuit persoonlijke betrokkenheid voor een ander zorgen, in het zonnetje te zetten. Om hen te herkennen en erkennen. Om hen een hart onder de riem te steken. Om hen te complimenteren voor alles wat ze doen.
Ik doe dit jaar mee en zal de twee mensen die zoveel voor mij gedaan hebben in het zonnetje zetten. Want zonder hen, had ik het niet gered de afgelopen maanden. Lieverds bedankt!
*Deze tekst komt van de website Dag van de Mantelzorg
