Samen met de start van het nieuwe jaar hebben we intussen ook al de eerste sneeuw achter de rug. Niet toevallig dat die twee dingen samenvallen… Denk je niet? Blanco blad. Even lijkt alles mogelijk. We geloven er weer even helemaal in!
Bivak
Je hoort er al even over op de radio en de televisie. Je bereidt je voor: je zorgt dat je thuis kan werken, dat je minstens eten hebt voor een hele week voor een gezin van 10personen, je kijkt of je verwarming werkt, je scharrelt je lelijkste boots op uit een stoffig hoekje in de kast… Kortom: laat maar komen!
Nieuwe dag
En dan gebeurt het. Vol verwachting sta je op en schuift je gordijnen open om een nieuwe dag te begroeten. Spannend moment dit, want zou het? Jaaaaa, oooooooo, kijk dan! Zachtjes dwarrelen er witte vlokjes naar beneden waar een dun tapijtje al ligt te glinsteren in het ochtendlicht.
Magie
Na een kleine rondvraag in mijn omgeving bij jong en oud, haastig en met vakantie, werkend of thuisblijvend, bleek dat net een fractie vòòr elke andere gedachte iedereen toch nog een moment van magie beleeft. Ok, nadien denderen er misschien/vrij zeker zinnen door je hoofd als: “als ik maar niet uitglijd, ojee, dat wordt file” en ander automatisch gezeur in onze volwassen koppie.
Ge-wel-dig
Maar toch. De magie en verwondering heeft je allereerst te pakken gehad. Instant heb je weer toegang tot het kind in je dat met grote ogen kijkt naar de natuur en helemaal meegaat met wat zich hier en nu aandient. Je vind het stiekem helemaal geweldig. Met de hele dag op de achtergrond in je hoofd Jan de Wildes prachtige liedje “de eerste sneeuw”, krijgt alles een zilveren glinstering…
Who rules the world?
Een mens is maar steeds druk druk druk met alles in de hand houden en zich zorgen maken over “wat als”. En dan beslist de natuur plots: ik ga lekker mijn zin doen en sneeuw laten vallen, of jij nu vroeg in de auto op de baan moet of niet. Het zet alles weer even in perspectief: is het nu echt zo belangrijk waar je mee bezig bent? Kan het ook niet morgen? Of kan ik het niet helemaal loslaten?
Dekentje
Sneeuw bedekt even alle lelijke asfaltwegen, putten en omhoogstekende tegels met een schitterend dekentje van zilverwit. Net als het nieuwe jaar vertelt het over ongekende mogelijkheden. Je weet wel dat de putten en bobbels van het leven er nog steeds zijn, maar plots herinner je je het weer. Alles verdient elke dag een klein laagje verwondering. Want ook al zijn dingen soms moeilijk of heel moeilijk zelfs of gewoon doodsaai: je leeft! Sommige kale bomen krijgen al katjes! Die vriendin die je ging bellen is jou net voor! Vul zelf maar aan… Misschien je dankbaarheidsdagboekje weer een tijdje elke avond aanvullen.
30°Celcius
Daarom wens ik iedereen zelfs in hartje zomer een laagje sneeuw toe! Niet enkel omdat het me met 30°C heerlijk verfrissend lijkt om met sneeuwmannen aan de slag te gaan. Maar omdat een sneeuwerige mindset je in staat stelt om lastige dingen te kunnen laten zijn en tegelijkertijd de kleine pracht van elke dag te zien glinsteren…
