Paniekaanvallen, fobieën, dwangklachten, sociale angst, posttraumatische stress, angst komt voor in verschillende vormen en maten. Het doet zich steeds vaker en bij steeds meer mensen voor. Alle leeftijden kunnen ermee te maken krijgen, het kan je hele leven beïnvloeden en je in vele situaties achtervolgen.
Hoe kom ik hieraan
Angststoornissen ontstaan vaak doordat er in het verleden een gebeurtenis is opgetreden die de emotie angst teweegbracht. Hierdoor zal achteraf deze situatie alleen al voldoende zijn om angst te ervaren. Soms moet de combinatie situatie en angstervaring vaker tegelijk voorkomen om een associatie te leggen tussen deze twee. De angst is dus niet aangeboren maar aangeleerd, denk maar aan iemand die in het verleden is gebeten door een hond. In dit geval zal 1 beet door een hond voldoende zijn om de volgende keer bij het zien van een hond weg te rennen.
Het is niet gek
Als je een angst kan aanleren, kan je een angst dus ook afleren of op z’n minst onder controle leren houden. Je moet wel beseffen dat de angst ten allen tijden terug kan komen. Ik zelf heb mijn faalangst onder controle gekregen en wil graag meegeven hoe ik dit heb gedaan en wat mijn ervaringen zijn. Waarom? Het eerste en beste wat mij geholpen heeft is het besef dat ik lang niet de enige ben en dat het totaal niet gek is. In mijn geval gaat het dus om faalangst, dit is ook 1 van de meest voorkomende angsten maar dit is van toepassing bij elk soort van angststoornis.
Negatieve beïnvloeding
Faalangst dus, hier heb ik een tijd geleden last van gehad. Natuurlijk ervaart iedereen wel wat angst voor bijvoorbeeld een examen maar wanneer dit je niet belemmerd is dit positieve angst, hierdoor functioneer je zelfs beter. Faalangst is altijd negatief en zal je prestatie in de negatieve zin beïnvloeden. Je kan black-outs krijgen en nog vele andere mentale (en fysieke) gevolgen ervaren. Dit doet zich trouwens niet alleen voor bij schoolpresteren of werkprestaties. Je kan zo bijvoorbeeld ook sociale faalangst hebben.
Paniek
Ik heb voor het eerst faalangst gehad toen ik net een nieuwe studierichting was begonnen en onder veel druk stond. Ik had mijn eerste examen, was goed voorbereid en had er een goed gevoel bij. Dit was nu eenmaal een richting op mijn lijf geschreven en ik wou er helemaal voor gaan. Wat kon er misgaan, dacht ik. Je kan het wel raden, mijn eerste examen ging helemaal niet zo goed als ik in mijn hoofd had verwacht. Ik veralgemeende dit natuurlijk naar al mijn volgende examens en de moed zakte in mijn schoenen. Paniek, ik had zo mijn best gedaan en toch bleek dit niet goed genoeg.
Er gingen allerlei nare gedachten door mijn hoofd. Hier had ik voordien nooit problemen mee gehad en ik kon mezelf normaal perfect inschatten. Omdat dit mijn eerst ervaring was met examens in de hogeschool had ik helemaal geen zin meer om verder te gaan. Ik wou het gewoon té goed doen en dan zo’n tegenslag krijgen was voor mij een ‘big deal’. Dat punt was nog niet eens bepalend voor mijn eindresultaat maar toen kon ik dat niet inzien. Omdat het maar een onderdeel van een groot examen was kan ik nu niet begrijpen waarover ik mij zo druk heb gemaakt, want uiteindelijk is het toch goed gekomen!
Angst relativeren
Ik ben gewoon gevoelig voor tegenslagen en kan in 1 klap alle moed verliezen. Ik besefte dat ik hier iets aan moest doen want ik bleef hier maar mee zitten. Ik twijfelde opeens aan mezelf en mijn kunnen. Ik was niet gewoon om te falen en besefte dat dit pakken moeilijker ging worden dan vorige jaren. Ik probeerde na te gaan waarom ik mij zo voelde en ik probeerde het dan te relativeren. Wat zijn mogelijke oorzaken van de negatieve ervaring? Is het echt zo slecht als het in mijn ogen lijkt? School betekende veel voor mij maar het was mijn eerste examen en alles kon nog veranderen, ook kon ik de leerstof nog niet inschatten en de examenafname is natuurlijk totaal verschillend dan met vorige jaren.
Nieuwe kans
Volgende examen, nieuwe kans en een totaal andere context. Ik blijf rustig en relativeer. Ik ga het volgende examen wel kunnen omdat ik nu weet wat ik kan verwachten. Vermijd de situatie niet maar pak het aan. Zie in wat er goed gaat en zie vooruitgang.
Cirkeldenken doorbreken
De grote druk om te slagen en succesvol te zijn is groot deze tijden en daarom is het zo belangrijk om hiermee om te leren gaan en te leren accepteren dat je niet altijd uiterst goed kan presteren. Ik was zeker nooit een streber maar wou toch graag goede punten halen om fier op te zijn. Ik merkte dat ik altijd in cirkels dacht en functioneerde. Wanneer het goed gaat, gaat het heel goed en kan niets fout gaan. Ik ben dan heel zeker van mijn prestaties maar wanneer ik eens een tegenslag te verwerken krijg, komt die des te harder aan. Dan denk ik ook in een cirkel maar van negativiteit en is het ook moeilijk om hier terug uit te geraken. Want 1 keer falen stond bij mij gelijk aan altijd falen. Nu denk ik alleen maar in rechte lijnen vooruit. Tot ik nog eens hard de deur in mijn gezicht krijg maar dat komt dan ook weer goed!
