Seks, de liefde bedrijven of een benaming die ik ook erg leuk vind, figuurzagen.
Seks is als fietsen, je verleert het niet, toch?

Het was alweer een hele poos geleden dat we de liefde hadden bedreven. Kort na de bevalling stond mijn hoofd daar nog totaal niet naar, ik bedoel ‘that’s what got me into this mess‘ en bij de gedachte aan seks kreeg ik alweer (fantoom) pijn aan mijn hechtingen down under..

Kan die buik even af?

En tijdens de zwangerschap, met zo’n dikke buik kwam er ook niet veel van terecht. Ik kon niet eens mijn eigen schoenen aan doen, moest bijkomen wanneer ik net de trap op had gelopen en me ‘s nachts in bed op mijn andere zijde draaien leek een hele dagtaak. Het sprankje lenigheid en conditie wat ik bezat, was tijdens het laatste trimester helemaal verdwenen. Dus seks? Nee dankje, laat maar zitten.

Grensverleggend

We hebben keurig de aanbevolen 6 weken na de bevalling gewacht voor we weer flink ‘van bil’ gingen. Zelfs langer, want precies die dag begon mijn eerste menstruatie. Yeej. We hadden net de nacontrole bij de gynaecoloog gehad, en mijn man had al uit zitten kijken naar die magische grens van 6 weken. Maar helaas. Ja, een echte schipper vaart ook over de rode zee, maar dan moet de boot wel kunnen varen, zonder pijn. En vooral deze keer was de menstruatie wel héél heftig en pijnlijk. Ach, wat is nog een weekje wachten?

Wat als?

Tuurlijk wilden we wel weer graag intiem zijn met elkaar, maar eerlijk gezegd had het voor mij niet zo’n haast. Met die pens als souvenir van de zwangerschap voelde ik me nou niet bijster sexy en ook wat angst hield mij tegen. Want wat als het niet meer hetzelfde voelt? Wat als ik niks meer voel, wat als hij niks meer voelt? Wat als het pijn doet?

Deze angst is heel normaal, dat weet ik. Veel vrouwen zitten hiermee nadat ze bevallen zijn. Praat erover met je partner, wees eerlijk. Heb je echt extreme angst of doet vrijen pijn? Ga dan langs bij de huisarts. Maar weet dat dit volkomen normaal is, neem je tijd. Zet er geen druk achter is mijn advies. Jij moet er klaar voor zijn, lichamelijk en geestelijk. En als het de eerste keer niet lukt of wat dan ook, probeer het dan een andere keer gewoon weer.

Mijn eerste keer

De baby sliep en wonder boven wonder waren we allebei een keer niet bekaf én ik was alweer aan de pil.. Mijn eerste keer was een hele mix van emoties. Het verlangen om weer intiem te zijn, de angst voor al het bovenstaande, liefde, opluchting het maar gehad te hebben. Dat laatste klinkt stom, maar toch was het zo. Omdat er bij de eerste keer na de bevalling zoveel spanning zit, net als bij de ‘echte’ eerste keer. De keer (keren) daarna wordt het weer normaal, zonder die angst en spanning, écht kunnen genieten. En dat ga ik zeker doen de volgende keer! 😉