Benieuwd naar deel 1, 2 en 3? Je leest ze hier.
Hij kijkt op zijn horloge.
We moeten terug naar het station en richting Den Haag.
Zijn concert begint om 20:00.
We zijn helemaal blij en opgewekt.
We gaan samen op pad.
Zo voelt het.
Als een eerste avontuur.
De zon schijnt. Er zijn zelfs vogels die fluiten.
Het is wel koud, maar ik voel er niets van.
In de trein kletsen we door en kijken samen naar buiten.
In Den Haag troont hij me mee via de artiesten ingang.
Ik ontmoet een paar van zijn collega’s.
Ze zijn allemaal heel aardig.
Van de productie-leider krijg ik een kaartje.
Die was nog over.
“I hope you enjoy it! Meet me at the exit afterwards?”
Natuurlijk! Dat is geen vraag.
Ik heb een supergoede zitplaats!
Hij staat precies voor me op het podium.
En ja hoor…hij scant het publiek af.
Voor mij!
Dan ziet hij me en lacht.
Ik blijf het hele concert naar hem staren.
En op deze plek is dat niet erg.
Het wordt zelfs van je verwacht dat je naar het orkest kijkt.
Oke, misschien niet met dezelfde blik als die ik waarschijnlijk heb…
Maar toch.
Ik voel me dromerig.
Na afloop sta ik in no time bij de uitgang.
Als hij naar buiten komt omhelst hij me.
“Let’s have a drink and talk.”
Allemaal prima!
Als onze drankjes komen pakt hij een klein zakje uit zijn zak.
“I want to discuss something with you.”
Uit het zakje komt een gouden ring.
Mijn adem stokt in mijn keel.
Maar hij doet de ring zelf om.
Ik zie nu ook dat het echt een mannenring is.
“I am actually married. But since I travel so much my wife and I have a kind of open marriage. So I was wondering if you would like to come with me to Barcelona next week. You can just enjoy the city a few days. With me of course. And after that…”
Ik hoor niet meer wat hij zegt.
Terugdenkend aan mijn gesprek met mijn collega in de kleedkamer voel ik me de grootste idioot ooit.
Getrouwd? Nee, come on!
Kon hij dat niet eerder zeggen?
Een diepe teleurstelling komt op.
“I think I’m gonna go home”, zeg ik.
Ja, wat moet ik anders?
“No, wait! Aren’t you at all interested? We can still be lovers!”
Ik kijk hem aan.
Ik draai me om en laat hem zitten.
Hier doe ik niet aan mee.
En trouwens: hij is plotseling veel minder leuk dan ik dacht.
