Elk jaar in het voorjaar begint het weer aan me te knagen en mis ik het meer dan anders. Volgens mijn gezin kijk ik als treurige cocker spaniel uit het raam. Ik mis het hardlopen heel erg, al langere tijd. Mijn instabiele bekken kan het niet meer aan en de fysiotherapeut raadt het af. Maar toen zag ik hier in de buurt een mevrouw rondspringen op wel heel bijzondere hardloop schoenen.

Maf gezicht

De eerste keer dat ze voorbij gesprongen kwam moest ik echt drie keer kijken wat ze nou toch aan haar voeten had. Wat een maf gezicht was dat, ik had nog nooit zoiets gezien. Toen ze een paar weken later weer langs gesprongen kwam ben ik toch maar eens gaan googlen wat dat nou toch voor futuristische schoenen waren. Wat bleek, het zijn kangoo jumps, sportschoenen met een vering eronder. Volgens de website zitten er een hele hoop voordelen aan. Maar ja, is dat niet een beetje wij van WC eens adviseren WC eend?

De voordelen

Op de website http://www.jumpsport.nl vond ik meer informatie. Hoe meer ik las hoe geïnteresseerder ik raakte. Een aantal van de voordelen die genoemd zijn:

  • het is 80% minder belastend voor je gewrichten
  • artsen en fysiotherapeuten adviseren Kangoo Jumps voor een veilige revalidatie van sportblessures
  • het verbetert je uithoudingsvermogen
  • het heeft een gemakkelijk en snel aerobisch effect op je lichaam
  • het stimuleert de heropbouwactiviteit van het bindweefsel en de botten van onder andere het bekken en de benen.
  • Het verbetert je balans en coördinatie
  • het heeft een positieve invloed op de tussenwervelschijven doordat de ruggengraat optimaal in de beweging wordt opgenomen
  • het is erg leuk om te doen en vermindert daardoor stress

Zou het wat voor mij zijn?

Van datgene wat ik op de site las werd ik erg blij. Dit leek heel erg goed bij mijn lijf te passen. Voor ik de kinderen kreeg liep ik drie keer in de week hard. Na de eerste bevalling heb ik dat weer op kunnen bouwen maar vrij snel daarna werd ik zwanger van de tweede. Na de zware bevalling van de derde is het me nooit meer gelukt om weer te gaan lopen. De aanhoudende bekkeninstabiliteit en later de diagnose H-EDS gooiden roet in het eten. Tijdens mijn revalidatie periode bij de Hoogstraat want eens van mijn wensen weer te kunnen hardlopen. Ik werd echter vrij snel uit die droom geholpen; dat kon ik wel vergeten. Langzamerhand ging ik steeds verder achteruit. Na allerlei ingrepen aan mijn bekken moest ik een bekkencorset gaan dragen. De verwachting was dat het 3 maanden nodig zou zijn, ik draag ‘m inmiddels twee jaar. Na het korset volgden de wandelstok, een rolstoel voor langere stukken, smartcrutches en uiteindelijk afgelopen herfst een scootmobiel. De afgelopen maand en heb ik, samen met de fysiotherapeut heel erg hard gewerkt om mijn loopminuten op te krikken. In september kon ik nog maar tweeeneenhalve minuut achter elkaar lopen. Inmiddels zit ik alweer op tien minuten maar met wandelstok. Zonder is nog te risicovol want ik val nogal eens om.

Prettige bijkomstigheid

De afgelopen weken is mijn lijf echter enorm tot rust gekomen, minder overbelast. Waarschijnlijk is dit een prettige bijkomstigheid van de intelligente lockdown. Omdat ik de afgelopen weken heb lopen tobben met een longontsteking ben ik nu permanent thuis. De kinderen, die elkaar steeds maar afwisselen met snotneuzen spelen voornamelijk in de tuin. Ik hoef dus niemand van school te halen, niet mee naar dwarsfluitles etcetera etcetera. Mijn activiteiten niveau is tot nul gedaald wat heel erg goed is voor mijn lichaam maar in het dagelijkse leven zonder corona, niet haalbaar. Met behulp van de fysiotherapeut gaan mijn oefeningen met online begeleiding dagelijks door. Langzamerhand nam de pijn af, kon ik de pijnmedicatie een beetje uitbouwen en meer stukjes lopen zonder stok. Mijn conditie heeft echter een enorme knauw gekregen door al die weken koorts,hoesten en benauwdheid. Hoe moet ik die nu weer opbouwen? De longarts en fysio willen dat ik thuisblijf om besmetting met corona te voorkomen. Maar om mijn condictie weer op te bouwen moet ik eigenlijk gaan lopen. En toen kwam die dame met haar futuristische schoenen weer voorbij gehupst.

Dit is echt leuk!

Het is best een hele aanschaf, het goedkoopste paar is 200 euro maar je mag ze twee weken op proef hebben met een niet goed, geld terug garantie. Na een hoop wikken en wegen, overleg met manlief, lezen op internet, advies van de fysiotherapeut besloot ik een paar te bestellen. De volgende dag bracht de postbode een enorme doos.

Ik vond het een soort van spannend, bang mijn lijf weer te overbelasten of iets te luxeren maar alles wat ik las was positief. Klein beginnen, adviseerde de fysio. Het voelde even onwennig. Je staat best hoog en een beetje wiebelig. Dochterlief kwam meteen met mijn wandelstok aangerend. En dus liep ik mét wandelstok op Kangoo Jumps door de woonkamer. Je went er snel aan en al gauw begon ik voorzichtig te jumpen. Ik veranderde op slag weer in een meisje van acht; wat is dit leuk!

Ik zweef!

Het zijn best grote dingen aan je voeten. Ze lijken zwaar maar als je ze aanhebt voel je dat niet. Integendeel; het voelt alsof je zweeft als je jumpt.

Ik betrapte mezelf erop dat ik echt stond te giechelen van plezier. Klein beginnen wordt nog een uitdaging voor mij vrees ik. Ik ben begonnen met rustig 5 minuten lopen afwisselen met licht jumpen door de woonkamer. Nu moet ik 24 uur wachten om te kijken hoe mijn lichaam hierop reageert. Regelmatig denk ik of de fysio dat ik een bepaalde oefening gewoon kan maar gooit mijn H-EDS binnen 24 uur roet in het eten. Wat dat betreft is het echt een sneaky bitch. Afwachten dus!

De volgende dag

24 uur later voelt mijn lijf nog steeds prima. Nou ja prima, afgezien van de gebruikelijke pijn en het standaard geknak en gekraak heeft het springen geen extra pijn veroorzaakt. Ook de tweede dag gaat pijnloos voorbij. Ik kan niet wachten om ze weer aan te trekken en weer rond te jumpen maar dat is niet verstandig. Als ik dit echt een kans wil geven moet ik het rustig opbouwen. Ik merk echter wel hoezeer ik het simpele plezier van rennen en springen heb gemist en dát heb ik nu een beetje terug.