Sommige mensen hebben rituelen. En dan bedoel ik niet in de zin van traditie, maar meer de bijgeloofachtige zaken. Rituelen om dingen te bedwingen, omdat je bang bent dat als je je niet aan deze rituelen houdt, er van alles mis kan gaan. Ik beken…ik geloof in bijgeloof of zijn het gewoon irritante gewoontes? Het is ook moeilijk uit te leggen waarom mijn volumeknop van de autoradio op 12 moet staan. 11 of 13 is geen optie want dan krijg ik een lichte kortsluiting in mijn hoofd. Nu ik het “hardop” typ besef ik mij hoe freaky dit klinkt…ik zal toch niet de enige zijn?
Dwanggedachten
Er zijn ook mensen die totaal worden beheerst door dwanggedachten. Dat ze zichzelf in de weg staan omdat er eerst van alles moet worden afgehandeld voor ze de dagen kunnen vertrouwen. Daar kan iemand totaal van doordraaien omdat er constant allerlei opdrachten uitgevoerd moeten worden zodat ze eigenlijk bijna niet meer aan het ‘gewone’ leven toekomen. Maar daar heb ik het nu niet over, gelukkig is het zo erg niet gesteld. Dit gaat over onschuldige gewoontes. Alhoewel; waar ligt de grens?
Bijgeloof of irritant?
Is het nog bijgeloof of onschuldig als iemand op de tribune bij een voetbalwedstrijd altijd op een exact minuut heel hard “HUP!” moet roepen? Het is heel vermoeiend voor diegene die op dat moment “HUP!” moet roepen omdat je denkt dat anders je club verliest. Deze soort van bezweerachtige zaken bestaan en komen vaker voor dan je denkt. Ik vroeg mij af hoe het eigenlijk met mij zat. Is het dwang of zijn het inmiddels gewoontes geworden en denk ik dat ik het geen irritant gewoontes hoef te noemen?
Lijstjes en volgordes
Ikzelf doe alles in dezelfde volgorde. Ik schrijf dagelijks meerdere lijstjes en moet die van mijzelf afwerken in die volgorde. Leg altijd mijn spullen in een speciale volgorde, eet altijd een Mars op vrijdag, geen Nuts of een Snicker, het moet een Mars zijn. Als ik trek in kauwgom heb neem ik altijd twee stuks want het aantal in mijn potje methol moet gelijk blijven. Ik kan slecht tegen oneven getallen en ben altijd even in de war als ik in mijn bijna leeg potje kijk en daar nog drie menthols aantref. Waar is dat misgegaan? Heeft er iemand uit mijn potje lopen snoepen? Niet echt heel interessante gewoontes die eraan bijdragen om dingen te bezweren. Maar iets apart blijkt het wel te zijn gezien de reacties van mijn omgeving.
Bijgeloof
Ik geloof niet in vrijdag de 13e, ben niet panisch als ik een zwarte kat kruis of onder een ladder doorloop maar ik heb wel een apart bijgeloof over pauwenveren. Waar of bij wie ik ook binnenstap ik ben altijd gefocust op pauwenveren. Mijn ogen gaan dan razendsnel door de ruimte of ik deze veren ergens zie. Pauwenveren staan in de spiritualiteit als symbool van bescherming. Ik deel dit heilig verhaal niet. Ik zie pauwenveren als het boze oog. In de oudheid, wanneer er incidenten van tegenslag waren, werden deze veren onmiddellijk schuldig bevonden en dat is er bij mij ingegroeid.
Dus mocht ik bij jou binnenkomen en deze veren gelijk verwijderen dan is dat voor jou een irritante gewoonte maar ik voor mij bijgeloof. Neem het mij niet kwalijk want verder ben ik best vrij ‘normaal’. Behalve dat elke blog van mij precies eindigt met een even aantal woorden. Tel maar na….
