De supermarkt is the place to be! Dat heeft iedereen wel geleerd intussen dankzij corona. Als we horen dat de wereld morgen vergaat, dan draait ons plunderinstinct duidelijk in overdrive.
Symbool
Maar voor mij staat de supermarkt daarentegen een symbool voor iets heel anders, Mijn omgeving weet dat intussen wel vrees ik. 😉 Ik kan er namelijk nogal eens over stressen. Maar geef toe: het heeft ook iets heroïsch. Gaat onze heldin deze keer zelf naar de winkel kunnen gaan of valt ze strompelend vlak voor de eindmeet neer op haar zetel? Houden haar benen stand gedurende het hele rondje supermarkt of moet ze trillend en hobbelend midden in de wedstrijd de handdoek in de ring gooien en zich richting auto slepen?
Stress!
Hoezo kan ik daar over stressen? Naar de supermarkt kunnen gaan staat voor mij zowat gelijk aan zelfstandigheid. Niet voor jezelf kunnen inkopen, is een heel concrete herinnering aan en confrontatie met je situatie. En dan krijg je al eens een stresske. Een groot geluk is het, om zelf je spulletjes te kunnen uitkiezen, zonder iemand anders te moeten lastig vallen met extra werk en lijstjes. En ja, ik beken: Ook ik plunder een beetje, in die zin dat ik op die kostbare momenten dat mijn lijf en ik supermarktklaar zijn, mijn kar vollaad met voorraad en met liefde de bijhorende rekening betaal.
Voorraad
Want na al die jaren weet ik het best. Die gigantisch voorraad komt altijd van pas. Er komen altijd weer dagen, weken, en met een beetje pech maanden dat de supermarkt een ver exotisch oord is waarvan ik niet kan inschatten of ik er nog ooit naartoe kan gaan. Het is een ideale metafoor voor de staat van mijn gezondheid.
Rondje supermarkt
Kortom: mijn gedroomde uitje? Nee, dat is geen zonovergoten vakantie op een magisch Caraïbisch eiland of eens goed loss gaan in een discotheek met booze en pep. Nee, joh, dan de supermarkt! Je moet het echt eens proberen! Auch, dit is wel een wat zielige graadmeter van hoe spectaculair en dynamisch mijn leven is vrees ik. 😉 Spectaculair en dynamisch kan helaas ook op een kleine oppervlakte als een zetel of bed. Maar de supermarkt? Dat is het helemaal!
Zelfstandigheid
Het is vaak ronduit onmogelijk. En sowieso is het al tijden onverantwoord dat ik alleen de trip onderneem. Gelukkig mag ik al eens meerijden met mijn moeder, zo lief. Ik vind het niet alleen fijn voor mezelf en juich ik hoera voor mijn benen die meewerken, maar zeker ook omdat ik het nog steeds na al die jaren, lastig vind dat mijn ouders, of vrienden voor mijn moeten lopen, zoeken en sleuren. Ze doen het met liefde, maar het is niet normaal. En vrouw van 45 zou dit zelf moeten kunnen. Net daarom is het zo een groot cadeau als het een keertje wel kan, dat rondje supermarkt. Ik streef ernaar dat het weer steeds vaker kan, dat geef ik niet op!
Online
“Bestel je dan niet online?”, hoor ik je denken Ten eerste: jazeker, een deel kan ik in deze tijd online krijgen. En dat is fijn. Maar er zijn ook tijden dat ik onmogelijk naar beneden kan lopen om het pakje aan te nemen. Nummer twee: niet alles kan je online vinden. Maar vooral ten derde: Weinig mensen beseffen dat online bestellen net zo uitputtend en vaak onmogelijk is als je zo ziek bent. Niet om flauw te doen hoor…
Exotisch
En o ja, dan is er nog punt vier: zelf door de rekken lopen en dingen ontdekken en kiezen, geeft een gevoel van leven, inspiratie, mensen zien. Tja, inderdaad, mijn leven is heel klein dus dit exotischer dan dit wordt het niet!
