De vogeltjes fluiten, het zonnetje lacht, de lente is in aantocht. En daarbij ook het kittenseizoen!
Meld je aan als gastgezin!
De nestjes kittens rukken op als bosjes krokussen uit de grond. Helaas denkt niet iedereen erover na wat het effect is van fokken, plezier nestjes en oeps nestjes. Waardoor ook de asielen vol lopen.
Het asiel bestaat voornamelijk uit vrijwilligers en hoe erg zij ook hun best doen, het is daar gewoon niet de ideale situatie om op te groeien als kitten. Voor een kitten is het belangrijk om in een vertrouwde huiselijke omgeving te zijn, waar ze veel aandacht krijgen en in de gaten gehouden kunnen worden. Waar ze misschien zelfs al opgroeien met kinderen of met honden. Zodat ze de beste kans krijgen om in een forever home geplaatst te kunnen worden. Daarom werkt het asiel veel samen met gastgezinnen. En jij kunt je daarvoor aanmelden!
Ons eigen avontuur als gastgezin
Wij zijn afgelopen kittenseizoen voor het eerst gastgezin geweest. We hadden er goed over nagedacht en hadden een fijn ‘intakegesprek’ gehad. We waren enthousiast en een beetje zenuwachtig voor wat ons te wachten stond en wanneer we een belletje zouden krijgen. Dat belletje kwam al gauw! Er stond een mama poes met 3 kittens van slechts een dag oud op ons te wachten, Of wij hun ‘gastouders’ wilden zijn en ze dan die middag al konden komen ophalen!
Niet alles is goed en leuk
Blijkbaar kwam mama poes uit een overvol huis, ze was in het begin wat schuchter, angstig, zelf eigenlijk nog een kitten en ze zaten alle 4 onder de vlooien. Het was onzeker of de mama wel genoeg melk zou kunnen geven, we moesten goed in de gaten houden en voorbereid zijn dat we de kittens misschien met de fles moesten gaan (bij)voeren.
Na twee dagen begon Mona, zoals we mama poes hebben genoemd, enorm te veranderen in gedrag, ze begon kopjes te geven en te spinnen, ze begon de aandacht juist leuk te vinden. En opeens at ze niks meer, ging ze niet meer naar de kattenbak, ze dronk niet en ze werd steeds zwakker. Een spoedbezoekje aan de dierenarts deed wonderen, ze begon weer wat rond te lopen. Eenmaal het koortsverlagende medicijn was uitgewerkt was ook Mona’s levenslust weer uitgewerkt. We waren bang dat ze het niet zou redden. Na nogmaals een bezoekje aan de dierenarts én een andere antibiotica kuur krabbelde ze gelukkig stukje bij beetje weer op.
Kattenkwaad en kwebbelkont
Met de kittens ging het daarentegen hartstikke goed, ze groeiden als kool! Mona begon zich lekker thuis te voelen, lekker kroelen, op de bank liggen en ze kwebbelde er op los. Het was heel gezellig, maar voor ons ook echt wel weer wennen om een kat om ons heen te hebben.
De kittens groeiden zo snel, dat al snel alles wat los en vast zat in huis niet meer veilig was. We hadden toen gelukkig nog onze tweedehandse, compleet versleten en doorgezakte bank staan, waar al volledig de krullen vanaf waren gekrabd door onze kat, dus daar kon weinig meer mee gebeuren. Onze vitrage was helaas wat minder gelukkig!
Struggles met 10 kleine teentjes
Toen de kittens echt flink begonnen rond te lopen en te stoeien zijn ze het grootste deel van de tijd op hun eigen kamer gezet, de kattenkamer, met krabpaal, krab stoel, dozen, speelgoed, etc. En vooral ook zonder dreumes die niet doorhad hoe lomp ze eigenlijk was. Die zelfde dreumes was ook de reden waarom Mona helaas ook niet meer fulltime toegang tot het hele huis mocht. Onze dochter was gelijk gek op haar, willen knuffelen en kusjes en altijd bij haar zijn. Hoe lief Mona ook was tegen ons, met onze dochter had ze geen geduld, wat ik me op zich goed kan voorstellen. In plaats van voor haar weglopen uitte zich dit in naar haar uithalen. Ook gelijk de reden waarom Mona niet permanent bij ons kon blijven, al wisten wij zeker dat zij een geweldig huisje zou vinden zónder kleine bemoeials.
Afscheid zonder spijt
Pip, Pax en Peanut, de kittens, waren inmiddels 10 weken oud en het was tijd voor hun eerste vaccinatie. Mona zou in het asiel blijven, waar zij ‘geholpen’ zou worden en daarna op de site kwam te staan (na één dag was ze al gereserveerd!). De kittens bleven nog een weekje langer,maar waren ook al gereserveerd. We wisten dus dat alles goed zou komen met ze. (Pipi is bij ons gebleven.)
Het afscheid was raar, je weet dat het komt en alsnog raakt het je. Hopende dat ze een geweldig leven tegemoet gaan. En vooral ook dankbaar dat we die weken van ze hebben mogen genieten en ze hebben mogen ontmoeten. Maar eerlijk waren we er ook wel weer aan toe dat alles terug naar normaal zou gaan en ons huis gewoon van ons zou zijn. De rust keerde terug, soort van, want Pipi blijkt net zo’n kwebbel als haar moeder te zijn.
The afterparty
Net toen we dachten alles gehad te hebben, kregen we ongeveer een week later weer een belletje, er was een ventje van 6 weken oud langs de weg gevonden en hij was heel ziek. Of wij hem wilden opvangen? Hij was echt enorm ziek, niesziekte, en ook met hem zijn we bang geweest dat hij het niet zou halen. Het was direct een ongelooflijke kroelkont. Met een kruik en onze liefde hielden we hem warm. Na een paar dagen bleek er in dat zielige hoopje ook een kitten te zitten en begon hij voorzichtig te rennen en aanvals sprongetjes te oefenen, prachtig om te zien. Het is goed gekomen, al heeft hij wel chronische verkoudheid. (En ook ‘Toto’ hebben wij gehouden.)
Tot 2 keer toe gefaald
Nou is het eigenlijk niet de bedoeling dat je alle katten die je fostered ook blijft houden, er bestaat zelfs de term ‘foster failure’. Als in, het is je niet gelukt om alleen te fosteren, je hebt het dier ook gehouden. Maar daar is niks mis mee natuurlijk! Wij waren sowieso weer op zoek naar nieuwe huisgenootjes en zijn blij dat we ze via deze weg hebben gevonden!
Lijkt gastgezin jou ook een leuke ervaring? Kijk dan snel op de site van het dierenasiel bij jou in de buurt of bel ze even om je te laten informeren.
Ons hele avontuur is ook terug te lezen op insta @huizeares.
> Ook goed om te weten is dat alle kosten qua brokjes, kattengrind en dierenarts door het asiel betaald worden en je van hun ook een bench, kattenbak e.d. in bruikleen krijgt. Laat je door het financiële aspect dus niet tegenhouden!
https://www.dierenbescherming.nl/dierenasiel/dierenasiel-de-swinge/gastopvang
https://www.dierenbescherming.nl/dierenasiel/dierenasiel-zuidwolde/kittenopvang
