We kennen allemaal “den John”. Mister Lennon. En we kennen ook allemaal zijn muziek en de verhalen. Maar onlangs wist mister John Lennon mij zowaar toch nog te verrassen: de man had meer wijsheid in petto dan gedacht! Lennon, mijn goeroe!
Scrollerdescroll
Het was dan ook nog op een van die onbewaakte, verstrooide momenten waarop je een beetje doelloos aan het scrollen bent op Facebook, voor het geval je een nieuwtje gemist hebt uit de wijde wereld. Ik volg onder andere enkele algemene pagina’s waarop al eens quotes verschijnen die je toch even doet stilstaan te midden van al dat gescroll.
Quote
“Waw, dat is een mooie,” dacht ik nog toen ik die dag een heel toepasselijke quote op mijn feed zag verschijnen. Hilarisch is dan wel weer dat ik die bewuste quote die aan mijn hersenen is blijven plakken, niet meer letterlijk weet te reproduceren. Lui als ik ben, noteer ik zulke tekstjes nooit. Ik vertrouw op mijn innerlijke weten, haha! Maar de essentie ervan? Die klikte.
Lennon, mijn goeroe!
De verbazing was groot toen ik onderaan de kleine lettertjes zag. De enige echte John heeft dat dus gezegd, zo blijkt! Lennon, mijn goeroe! Gek dat ik verrast was: alsof “onze” John Lennon een soort publiek bezit is en ik dus veronderstelde alles te weten wat die mens ooit gezegd of gedacht heeft. Niet dus. (Ik vrees dat dat ook geldt voor de strafste Lennon-biograaf trouwens.) Maar ergens is dat ook tof eigenlijk: het geeft een eendimensionaal geworden publieke legende plots weer wat extra diepgang en menselijkheid! Want ja, goeroes zijn net mensen!
Healing
Mag ik u even tot stilte aanmanen? Hier gaan we dan: “Zeg niet ‘Ik ben ziek’ , ook al ben je ziek. Zeg wel ‘I am healing‘, ik ben aan het herstellen”. Dixit John Lennon. Ja! Helemaal waar! De intentie achter je woorden, de vibes die ze oproepen zijn krachtiger dan we soms denken. Ook bij de woorden die je zegt tegen jezelf. En het goede nieuws is: je kan dit trainen! Voel je het bij jezelf als je de quote leest? Deel één voelt wat negatief aan, het tweede deel maakt blij, klinkt hoopvol en geeft kracht om verder te kunnen.
Innerlijke Criticus
Is je Innerlijke Criticus weer eens luid, bedenk dan even dat die stem dat vanuit een mooie intentie doet. Namelijk uit bezorgdheid en omdat hij /zij om je geeft. Wees niet boos op jezelf omdat je zo denkt. De bedoelingen zijn goed. Dus: dankjewel voor die zorg, maar wees gerust: ik pak dit wel aan, lief Criticusje.
Definitief?
“Ik ben ziek”. Ik zeg het ook hoor. Ik ben ook een mens. En het is niet gelogen. Maar misschien ook weer wel: het geeft de situatie onbewust iets definitiefs. Klinkt als: Het is nu eenmaal zo en ik kan er niks aan veranderen. Daar krijgt een mens niet bepaald energie van. Maar er is zoveel dat ik eraan verander in kleine dingetjes elke dag die niemand zelfs maar opmerkt. Ik hou bovendien niet zo van de slachtofferrol. Dingen zijn wat ze zijn, daar is niets zieligs aan. En het is niet uitgesloten dat die dingen veranderen. Ik ken de toekomst net zomin als jij. Dus waarom een positieve mogelijkheid al op voorhand uitsluiten? Goeie tip, John!
Op weg naar herstel
Sinds Lennon, mijn goeroe, zijn wijsheid met mij deelde, corrigeer ik me vaker en zeg ik “Ik ben aan het herstellen”. Als ik heel eerlijk ben, moet ik bekennen dat ik het woord ‘healing’ niet durf te vertalen naar ‘genezen’ omdat dat voor mij persoonlijk een te grote stap in één keer is. Daar voel ik stress bij, De lat ligt voor mij dan te hoog, dat gevoel. Mijn schoudertjes gaan er meteen een beetje moedeloos van hangen. De perfectionist in me houdt namelijk meer van kleine haalbare stapjes richting herstel. ‘Genezen’ vind ik moeilijk te geloven, zo blijkt, na al die jaren. Maar “Ik ben aan het herstellen”? Ja, dat geloof ik wel. Ik krijg een kuuroord-gevoel bij. Gezonde dennenlucht enzo.
“Ik word beter”. Dat zou ook kunnen als vertaling. Want zo is het. Op deze reis die mijn leven is, word ik met vallen en opstaan meer en beter mens, zoiets. ( Net als jij !)
Mijn ultieme doel? Goeroe worden uiteraard!
