Als je de liedjes van vroeger moet geloven begint het leven na je veertigste. Na je pensioen krijg je tijd om te gaan genieten. Maar is dat echt zo? Want hoe vaak hoor je niet dat iemand zijn pensioen al niet meer haalt? Of het qua leeftijd nog wel haalt maar de gezondheid niet meer om over naar huis te schrijven is? Moet je dan echt wel wachten tot je een bepaalde leeftijd hebt gehaald?

Ik heb er al eens eerder over geschreven. Over hoe belangrijk het is om te genieten en kernherinneringen te maken. En ook dit jaar worden we weer met onze neus op de feiten gedrukt. Een vader van onze vorige buurvrouw heeft dementie. En dan ook nog een agressieve vorm. Wat betekend dat hij binnen een hele korte tijd niet meer bij zijn vrouw kan blijven. Zo ontzettend verdrietig. Een gezin verscheurd, Een huwelijk dat verbroken is zonder dat er iemand lichamelijk is weggegaan.

Het zijn van die verhalen die om je heen kunnen gebeuren. Verhalen die je aangrijpen en waardoor je dankbaar bent dat het niet in je eigen familie gebeurt. Maar ook verhalen waardoor je eens kritisch kijkt naar wat wil ik nou eigenlijk. Wil ik alleen maar werken of wil ik nu al genieten ? Je weet namelijk nooit wat de toekomst brengt.

Er is niks mis met werken het gaat om de balans

Nou werk ik best veel. Ik maak 40 uur in 4 dagen. Gevuld met lieve, ondeugende, huilende, lachende en soms ook , sorry ouders, vervelende kinderen. Sommige dagen vliegen voorbij met alleen maar gezelligheid en soms komen er kinderen met hun verkeerde been uit bed en is het echt niet de hele dag gezellig. Dus de dagen dat ik vrij ben probeer ik te vullen met dingen waar ik plezier uit haal. En dingen die echt moeten. Ik moet echt sporten anders gaat mijn fibromyalgielijf in protest. Er moet echt iets aan huishoudelijke activiteiten worden gedaan. Je kan nou eenmaal niet constant nieuwe kleding kopen dus zal er ook gewassen moeten worden en die vreselijke strijk.

Eind van de maand begint onze nieuwe hulp dus dat scheelt al enorm met schoonmaken in het weekend. Picnic staat iedere week wel een keer voor de deur met boodschappen. Scheelt je een hoop tijd en irritatie en duurder is het ook niet. Maar wat ik er het allerfijnste aan vind is dat ik het niet hoef te doen in mijn spaarzame vrije tijd. De tijd die ik liever besteed om in m’n eentje of met mijn gezin dingen te doen waar ik van kan genieten.

Maak herinneringen

Een wandeling door het bos, een drankje op een terras. Vrije tijd om ontspannen door te brengen. En dat is vaak ook lekker onderuit op de bank met Netflix of een goed boek. Het maakt niet uit wat je doet als het maar iets is wat jij leuk vindt. Of waar je kind gelukkig van wordt zodat jij daar weer van kan genieten. Maak herinneringen mensen. Want als er een ding is waar mensen het later over hebben als ze denken aan vroeger zijn het niet je dure schoenen, of je uitpuilende kledingkast maar dat je zo gelachen hebt op een terras. Of die zonsondergang die zo mooi was. Ik ben niet zo van de levensquotes maar als ik dan toch maar eindig met een standaardtekst is het deze :

Geniet nooit met mate !