Daar stond ik dan, netjes in mijn blazer. Mijn haar rechter dan recht, zover dat kan met dreadlocks.
Ik verwelkomde een pleegzorgwerker in mijn eigen veilige haven. Ze kwamen de galerij oplopen en ik streek het zweet van mijn handen langs mijn panty. Droger werd het er niet van, wel statischer blijkbaar. Leve de pandemie dat ik haar geen hand hoefde te schudden, ze had anders een modern kapsel gehad bij binnenkomst. Hoe dan ook, “welkom” sprak ik niet heel stoer maar meer timide. Ze kwamen met twee man sterk ons beoordelen na het gezinsverslag wat we hadden geschreven. Te kijken of we wel geschikt waren. Of ons huis veilig was, passend was. Centraal en groot genoeg was. Hoe de situering in de stad was ten opzichte van scholen en peuterspeelzalen. Waren er kamers over? Maar eigenlijk oordelend of ik geschikt zou zijn als moeder en mijn man als vader.
Oneerlijk voelde het. Iedereen mag kinderen krijgen, en ik moet door de mangel van gerechtigheid om een kind een veilig thuis te bieden terwijl het woord strafblad niet eens voor komt in mijn vocabulair. Ben gek op de politie maar meer als dat beroep wat ik graag zou willen doen maar nooit heb gedurfd.
Controle
Dagen was ik aan het rechttrekken gegaan in huis, geen was, geen plint, geen knijper lag verkeerd. Er lag geen stof, geen smetje aan de wc pot. Alles picobello, en zelfs de snoeren waar ik me afgrijselijk aan erger in een huis waren prachtig weg gewerkt door manlief. Ook hij wilde zich van zijn beste kant laten zien. Wij kunnen dit en wij gaan dit doen was zijn devies. Snoertjes weg. Fris geschoren en gekapt. Haal ik een scene van Friends de serie tevoorschijn “ hello, is this the creepy residence” wanneer Monica en Chandler een adoptiemedewerker verwachten. Dat! Dat stel waren wij op dat moment bij de voordeur. Bij het absurde af was ik alles nagegaan of alles correct zou zijn.
Zenuwachtig gaf ik de keuze, wilt u koffie of thee? ( Eigengemaakt) koekje erbij? Thee schonk ik praktisch naast het kommetje want blijven lachen en goed aankijken, nooit wegkijken en goed articuleren.
Vragen pleegzorg
Het gesprek kwam op gang. De standaard vragen kwamen voorbij. Hoe gaan jullie pleegzorg met werk en hobby’s combineren? Hoeveel kinderen willen jullie opvangen? Welke leeftijd? Waarom pleegzorg? Waarom geen adoptie? Waarom geen eigen kinderen? Hoe gaan jullie om met de biologische ouders, zijn zij ook welkom in dit huis. Hoe ga je om met afstand nemen als het kind terug gaat naar huis, weet je waar je aan begint? Waar ben je goed in? En waar niet in. Geloof je in God, Allah of ben je een agnost. Is een kind met een andere culturele achtergrond ook welkom? Weet je wat regeldagen zijn, hoe ga je om met boze berichten van ouders, hoe ga je om met verdriet en trauma. Hoe ziet jullie dagelijkse dag eruit en het weekend?
Brok in de keel, want ik was overrompeld door de kwantiteit aan vragen maar vertellend dat ik onvruchtbaar ben en een latente kinderwens had maar niet met i.v.f. verder wilde gaan omdat dat niet bij mij paste. Belangrijke vragen. Maar naast alle goede vragen en goede antwoorden een spik en span huis, de zelfgebakken koekjes, mijn Addams Family lach die ik altijd heb als ik nerveus ben waren wij een klein dingetje vergeten. Nee, ik had een broek aan jongens…… Zus! Onze liefste blonde mops van zes jaar. Een golddigger, graver, boef, jatter en dievegge. Ze had zich door de tas van de pleegzorgmedewerker geworsteld.
Had daar een pakje Liga Milk Break gevonden opgegeten en weer uitgespuugd in de tas en had na actieve graafactie een maandverbandje gevonden, die ze naast de tas, vervolgens had uitgeplozen tot een mooi uitziend wolkje van witte pluis.
De pleegzorgmedewerker stond op nam afscheid, zei “ we weten voldoende” en nam met een Addams Family lach a la Creepy residence en schaamrood op de kaken afscheid. Jullie horen van ons…
Alles wat ik kon denken was “ Pfew” een van de vernuften en gênante momenten die ik nooit meer hoef mee te maken als baarmoederloze aspirant pleegmama! Ja! Aspirant want zo heet dat als je naar de volgende ronde mag… want wij zijn door!
Heb jij nog vragen over pleegzorg laat dan vooral een reactie achter.
