Twee van de vele dingen die ik leuk vind om te doen zijn Disneyfilms kijken en boeken lezen. De laatste tijd zit ik in boeken over de Tweede Wereldoorlog periode. En omdat veel van die boeken zich afspelen in de joodse buurt van Amsterdam hebben we afgelopen weekend een wandelroute door het joods kwartier gedaan. Een buurt waar veel herinnerd aan de tijd die wij niet mogen vergeten.
We liepen langs de Hollandsche Schouwburg die een hoofdrol speelt in het boek “de Creche ” en liepen over de Süskind-brug die vernoemd is naar Walter Süskind die in datzelfde boek wordt genoemd. Waarna wij verder liepen door het nieuwe Holocaust Namenmonument. Hoe indrukwekkend wil je het hebben. Duizenden stenen met namen van mensen die in de oorlog zijn gedeporteerd en nooit meer zijn teruggekomen. Mensen die de kampen zelfs niet gehaald hebben omdat ze al zijn vermoord voor ze in een trein waren gepropt.
We lazen de namen van hele familielijnen die uitgewist zijn. Maar zijn ze wel echt uitgewist. Ik moest denken aan de film Coco van Disney. Misschien een raar moment om aan Disney te denken, maar het schoot me ineens te binnen. In deze film vieren ze Dia de los muertos. De dag van de doden in Mexico.
Ik vergeet je niet, wij vergeten je niet
Daarin leggen ze op een prachtige manier uit waarom het zo belangrijk is om onze overleden familieleden, geliefden, vrienden en iedereen die we zijn verloren te herdenken. Zolang je naam genoemd zal worden op aarde zal je nooit helemaal uitgewist worden. Daarom is het zo belangrijk dat we ook onze jeugd herinneren aan wat er in het verleden is gebeurd.
Ook nu zie je dat het verleden zich kan herhalen. Een oorlog is niet meer iets uit het verleden en ook niet iets van heel ver weg. Oekraïne is net zover bij ons vandaan als de stranden van Portugal en Spanje en daar gaan we ook met het kleinste gemak naartoe. Laten we met elkaar hopen en bidden dat dit snel tot een goed einde komt en niet verder escaleert.
Maar tot die tijd laten we lief zijn voor elkaar en samen onze geliefden herinneren. En als we dat dan doen denk dan ook aan die mensen die wij niet kennen maar wel gemist worden door anderen om ons heen. Oorlog kent alleen maar slachtoffers en zolang wij hun namen nog kunnen lezen in een boek of op een muur zullen zij niet vergeten worden.
