Het is net als op de basisschool je mag je medaille en weekje meenemen, een keer laten zien in de kring en dan nog een weekje opscheppen en dan is het klaar.
– Puber, 17 jaar
Hier in huis wordt hardgelopen, nou ja ik doe een poging en de heer des Huizes deed pas de Rotterdam marathon voor de derde keer. Waar hij normaal al maanden in training is en alle afspraken gepland worden rond het heilige marathon schema was er dit jaar een dip. Meneer had geen zin, en niet een daagje geen zin maar een aantal weken geen zin….
Dus het werd zwaar, slecht voorbereid, te weinig kilometers in de benen en oh ja het werd weer warm. En als er een ding is waar de marathonman niet tegen kan dan is het warmte, waar ik pas tot leven kom als de temperaturen over de 20 graden gaan, werkt dat bij hem andersom…. De weerapp werd elke dag in de gaten gehouden tot het gevreesde nieuws… nee he niet weer..
De voorspellingen waren rond de 24 graden, heerlijk zou je zeggen maar als je dus aan het hardlopen ben warmt je lichaam natuurlijk ook op door de inspanning die je doet, het voelt dan ongeveer 10 graden warmer en als je de marathon loopt misschien nog wel iets warmer, plus dat je veel vocht verliest, gelukkig zijn er drankposten heb je gelletjes bij en staat je vrouw ( alle eer voor mijzelf ) op de aangewezen punten langs de lijn. Hij loopt de marathon ik fiets met gevaar voor eigen leven, gevoel voor drama ontbreekt mij niet, door Rotterdam.
Aangekomen bij aangewezen punt nummer 2, op het 22 km punt ging mijn telefoon, de marathonman, en dat is vreemd want die hoort aan het lopen te zijn. “Ik stop ermee “ eeehhhh dat denk ik niet, hij was op het 20 km punt, kom eerst maar richting mij. Op de app kan je prima volgen waar iemand ongeveer is dus we zagen hem aankomen, en aangezien hij mij altijd prima motiveert om mijn eigen marathon te lopen, ook als is dat maar 5 km , was het nu mijn beurt. Het gaat niet om de eindtijd winnen doe je hem toch niet daarvoor ben je in een verkeerd land geboren, het gaat erom dat je de finish haalt, drie keer op een rij welk percentage van de wereldbevolking doet je dat na.
Neem het kilometer per kilometer, pak alle drankposten mee en probeer te genieten van het publiek, en daar ging hij op de app kon ik zien dat het redelijk ging aan zijn hoofd kon ik zien dat het zwaar was, als je zijn marathon foto’s van dit jaar terugzoekt op de marathonsite dan zie je dat niet want meneer wist waar ze stonden en liet zich daar van zijn beste kant zien, ijdelheid is hem dan weer niet vreemd. En zo kwam hij over de finish in een tijd die langzamer was dan de vorige twee maar dit was wel de zwaarste van de drie. Trots dat hij het gehaald had en blij dat het voorbij was.
En dan begint het, die medaille hangt prominent in de woonkamer, het heldenverhaal over hoe zwaar het was maar dat hij door aanmoedigen door door heeft gezet worden overal gedeeld. Het marathonshirt van dit jaar word vaak gedragen ook gewoon op een spijkerbroek, moet kunnen en toen sprak dochterlief van 17 de magische quote:
Het is net als op de basisschool je mag je medaille en weekje meenemen, een keer laten zien in de kring en dan nog een weekje opscheppen en dan is het klaar.