De komende weken hou ik, Eline, jou op de hoogte hoe mijn afkickproject verloopt. Ik ben 21 jaar oud en zit inmiddels als 3 jaar thuis met deels onverklaarbare chronische pijn. Er is een diagnose, maar de pijn die ik heb zou daar niet bij horen, de vraag is dus of er meer aan de hand is. De pijn bevind zich in mijn arm, hier mis ik 50% spieren. Inmiddels heb ik een nieuw goedje gekregen, namelijk Pregabaline, en dit is mijn grote redder. Ik kan nu zeggen dat ik rond de 70/80% pijnvrij ben. Nu is alleen de grote vraag, werkt dit ook zonder de 80mg Oxycodon…. Dit zie je de komende weken!

Week 1

The day before

Morgen is de grote dag, een dag waarvan ik wist dat hij zou komen, maar waar ik zó enorm tegenop zag: zelfstandig afkicken van 80mg Oxycodon. Afgelopen vrijdag ben ik cold turkey gestopt met heel wat 8g paracetamol, hierdoor heb ik hevige hoofdpijn en ben ik enorm misselijk. Overgeven hoef ik gelukkig nog niet.

Ik ben gespannen, maar niet enorm. Er is geen ontkomen meer aan, en ergens motiveert mij dit. Ik weet dat hierna ik de bijwerkingen niet meer heb, mijn lichaam niet meer vergiftig en dat volgende onderzoeken secuurder uitgevoerd kunnen worden. Via WhatsApp en Snapchat stel ik mensen op de hoogte van het zware proces waar ik de komende weken doorheen zal reizen. Dit motiveert, maar is ook een extra controle.

Dag 1

Daar ga ik dan. Mijn wekker stond om 07:00 uur, het moment dat ik altijd mijn medicatie inneem. Door waarschijnlijk alle spanning ben ik drie kwartier hiervoor al wakker. Ik besluit te gaan eten en pak vervolgens al mijn Oxycodon in om deze beneden neer te zetten. Normaal ligt al mijn medicatie boven, maar ik besloot om een extra controle in te schakelen. Ik wist immers niet hoe ik ga reageren.

Zodra ik het niet meer volhoud en stiekem toch medicatie wil nemen zoals de normale dosis, weet ik dat ik eerst ‘langs’ mijn moeder moet, als een soort extra muur. Zodra ik merk dat ik het echt niet meer in de hand heb, zal mijn moeder de medicatie verstoppen en geeft zij mij de doseringen. Dit is een afspraak die ik iedereen kan aanbevelen. Zo heb je het eerst zelf in de hand, jij bent immers toch diegene wie het moet doen. Ik zorg ervoor dat ik volgens een langzaam tempo afkick.

Mijn denkbeeldige planning is dat ik 10mg per week afkick. Maar ik ga het echt op gevoel doen, zorg ervoor dat ik geen haast heb. Mijn doseringenschema ziet er als volgt uit:

  • 07:00 uur – 20 mg
  • 13:00 uur – 20 mg
  • 19:00 uur – 20 mg
  • 01:00 uur –  20 mg

Ik begin deze week met eerst -10mg  in de ochtend. De hoofdpijn en misselijkheid is nog steeds aanwezig. Zodra ik de dosering om 13:00 uur binnen heb, verdwijnt dit. Puur afkickverschijnselen dus. Rond het avondeten begin ik weer misselijk te worden, we eten McDonalds, maar de Big Mac waar ik zoveel zin in had krijg ik niet naar binnen. Nou dan weet je dat het echt is haha! Om 19:00 uur neem ik een nieuwe dosering. Ik merk dat ik de hele dag al wel onrustig ben, en niet kan slapen, maar nu is het toch wel heel erg aan het worden. De onrust is deels door de restless legs, wat ontstaan is door de Oxy, maar deels kan ik de onrust niet verklaren. Ik heb het gloeiend heet. Gelukkig was daar mijn broertje die mij afleiding gaf, een potje FIFA gaf meer rust. Afleiding is dus echt een must tijdens afkicken.

Dag 2

Vandaag besloot ik de vermindering van de dosering te verdelen over de dag. Ik nam in de ochtend -5mg en in de middag. Zo heb je toch 10 mg minder, maar pijn verdeelt. Achteraf beviel dit toch niet echt goed. Merkte bij de avonddosering dat ik blij was dat ik eindelijk weer een normale dosering mocht. Verder verliep het heel goed, veel beter dan verwacht. Even afkloppen!

Dag 3

Op advies van Stephanie wat nieuwe zalfjes en verdovingscreme gekocht, kijken of dat werkt tegen mijn restless legpijn, want even een paracetamolletje pakken mag dus niet meer. Dat is ook het enige wat ik tot nu toe merk als ‘verslavingsgedachten’. Ik ben zo gewend om, wanneer ik extra pijn heb, een paracetamol te nemen. Het is een gewoonte, wat je nu pas doorhebt. Ik heb het goed onder controle, niet de verlangens om te nemen. Eigenlijk gaat het zó goed, terwijl ik zo’n intense hel had verwacht. Ik ben weer overgestapt naar de -10mg op één moment. Dit bevalt toch beter.

Dag 4 en verder

De rest van de week bleef hetzelfde, je vind een patroon waar je lichaam zich in bevind, waar je je maar beter aan kunt houden. Gelukkig heb ik dus een hele chille eerste week gehad, af en toe wat afleiding moeten zoeken, maar verder heel erg tevreden! Op naar week 2, en de -20 mg!