De komende weken hou ik, Eline, jou op de hoogte hoe mijn afkickproject verloopt. Ik ben 21 jaar oud en zit inmiddels als 3 jaar thuis met deels onverklaarbare chronische pijn. Er is een diagnose, maar de pijn die ik heb zou daar niet bij horen, de vraag is dus of er meer aan de hand is. De pijn bevind zich in mijn arm, hier mis ik 50% spieren. Inmiddels heb ik een nieuw goedje gekregen, namelijk pregabaline, en dit is mijn grote redder. Ik kan nu zeggen dat ik rond de 70/80% pijnvrij ben. Nu is alleen de grote vraag, werkt dit ook zonder de 80 mg oxycodon…. Dit zie je de komende weken!
Week 6
Mental breakdown nummer één is gestild, maar het gevoel van angst blijft. Afkicken is een onzeker traject en ik heb het er moeilijk mee dat ik geen professionele hulp heb. Vergeleken met de verhalen op internet heb ik het makkelijk, maar wie weet wanneer het moeilijke gaat komen. Dit maakt je erg bang en heb je soms wat professioneel advies nodig. De dosering voor week zes ziet er als volgt uit:
- 07:00 – 5 mg
- 13:00 – 5 mg
- 19:00 – 5 mg
- 01:00 – 5 mg
Vorige week kreeg ik van de huisarts magnesium voorgeschreven in de hoop dat dit de pijn in mijn benen zou verlichten, dit moest ik even de tijd geven maar na enkele dagen had ik er al weinig vertrouwen meer in. De nieuwe dosering die maandag in ging, valt zwaar en kan ik mij slecht aan houden. Ik slaap vrijwel niet door de pijn en merk dat mijn lichaam de pijn slecht aan kan door het slaap tekort. Toen ik woensdagavond opnieuw een mental breakdown kreeg, was ik er klaar mee. Ik besloot voor die nacht gewoon weer 10 mg te nemen, wat mij gelukkig weer een nacht liet slapen en de dag erna belde ik de huisarts.
Medische controle
Normaal heb ik altijd telefonisch contact met de huisarts, omdat ik niet altijd het vervoer heb om naar de praktijk te gaan. Deze keer besloot ik toch maar eens langs te gaan, ze moesten even face 2 face zien dat ik er doorheen zat en ik wilde voor de zekerheid mijn benen laten controleren. Het zou namelijk wel typisch iets voor mij zijn dat we blindstaren om de morfine of mijn situatie en er gewoon wat blijkt te zijn. Dit was gelukkig niet het geval, maar restless leg is een zwart gat in de medische wereld en er zijn weinig basic oplossingen voor. De huisarts gaf mij Inhibin, een spierverslapper die in de vrije verkoop bij de apotheek is. Bij de ene werkt het fantastisch, bij de ander niet… Opnieuw een uitprobeersel dus. Daarnaast bracht ik een bezoekje aan de fysio om te kijken of er, na de drie jaar in bed, niet iets bekneld zat in mijn heupen of onderrug. Niets aan de hand, dus dat weten we dan gelukkig ook weer.
En ja hoor, deze keer had ik eens geluk. De Inhibin zorgte ervoor dat ik na heel wat wakkere uren weer heerlijk kon slapen, weg was de pijn niet maar het was een stuk beter. Nu alleen proberen om na een mislukte week, een nieuwe dosering op te pakken.
Week 7
Deze week ziet, helaas, de dosering hetzelfde eruit. Week 6 was een week waarin ik stilstond en daar baal ik enorm van. Ik wil gewoon heel graag klaar zijn en ben benieuwd hoe mijn leven eruit ziet na de afkickperiode. Ga ik weer mijn leven kunnen opbouwen, of het ik het hele beeld van 70-80% pijnvrij te romantisch gemaakt. De pijn is nu wel een stuk minder, minder dan de afgelopen jaren, maar blijft dit ook zo als ik weer wat ga doen?
Professionele hulp
Dat de zorg in Nederland niet altijd even goed is, wist ik al, maar opnieuw was ik deze week weer verbaasd. Toen ik na 1,5 week dezelfde dosering niet meer wist wat te doen, besloot ik GGZ verslavingszorg en Tactus te bellen. Bij beide instanties werd ik zo intens slecht behandeld. In Nederland werkt het blijkbaar zo dat je eerst je situatie moet misbruiken, en ik terug naar oude dosis zou moeten, voordat je geholpen kan worden. Super frustrerend als je net over de drempel bent om überhaupt hulp te zoeken. Nou zocht ik alleen hulp voor wat vragen, maar er zullen mensen zijn die het zwaarder hebben en de gedachte dat zij dan geen hulp krijgen is belachelijk!
De frustratie dat ik al twee weken op één punt sta is vreselijk, maar helaas niet anders. Hopelijk ziet week 8 er een stukje beter uit…
Eline, ik snap best dat het misschien voor jou stilstand lijkt in week 6, maar kijk vooral naar wat je al wel hebt bereikt! Je doet het goed en bent een kanjer.
Natuurlijk weet ik dat je er nog niet bent, maar eventjes een pas op de plaats is soms nodig.
Ook ik had altijd vreselijk veel last van mijn benen tijdens het afkicken van de morfine. Ik heb het nu drie keer mee gemaakt. Trouwens nog steeds merk ik het eerste aan mijn benen als ik door drukte of “alzheimer light” mijn dosis ben vergeten op tijd in te nemen.
Angstgevoelens of paniekgevoelens zijn ook een bekend verschijnsel bij het afbouwen. Je raakt je zekerheid kwijt en dan…? Bij mij werkte veel afleiding het best. Door energiegebruik en pijn kon ik er niet uit om leuke dingen te doen, maar lekker netflixen of lezen hielp ook. Ik zelf ben ook weer gaan tekenen en aqauleren. En een ouderwetse legpuzzel gaan maken, die zijn er nu ook digitaal via een app. Elke dag een gratis puzzel.
Ik wens je veel succes en je gaat het redden.
Wat een enorm lieve reactie, dankjewel! Het is inderdaad intens zwaar en lastig om naar de dingen te kijken wat al wel gelukt is, maar je berichtje motiveert mij enorm. ❤️