Excuus voor de vertraging van deze blog, ik voelde me erg ziek toen ik thuis kwam. Liefs, Stephanie
Hier zit ik dan in het KLM-vliegtuig op de vlucht van Hato (Curaçao) naar Schiphol… Ik kan jou eerlijk verklappen dat ik hier met heeeeeeeeellll veel tegenzin in zit. Dit is de beste vakantie OOIT geweest. Wij hebben het zo leuk gehad met de nichten en neven en de kids ervan, dat ik oprecht kan zeggen, dat ik hen heel hard ga missen! Het was absoluut niet gemakkelijk om afscheid te nemen van oma. Ze is inmiddels 92 jaar.. Het is al weer 2 jaar geleden dat wij hier op Curaçao waren, en daardoor viel het ons op hoe zeer zij achteruit gegaan is. Wij weten niet of zij volgende keer nog leeft. Blijft een naar idee. Daarom hebben wij nog heel veel foto’s geschoten voor wij weggegaan zijn!
Nu gaan wij weer terug naar het ‘echte’ leven. Esli moet morgen gelijk weer aan het werk, zelfs 6 dagen deze week. En ik zit weer vol energie en ideeën voor de website.
Volgende week dinsdag is dan eindelijk de operatie/behandeling waar ik zo tegenaan zit te hikken. Ik heb zelfs liever dat ze snijden, dan dat er een vieze bananenspray in mijn keel wordt gespoten (alleen de gedachte al geeft werkelijk kippenvel en rillingen over mijn hele lichaam) en er een slang naar binnen wordt geduwd.
Maar… er is een hele GROTE maar! Want zodra deze operatie geslaagd is verklaard, gaan Esli en ik weer verder met het pleegzorgproject. Esli en ik hebben veel confrontaties op dit vlak gehad en zoals ik al eerder schreef, is mijn wens weer steeds groter geworden. Persoonlijk kan ik niet wachten om ze te bellen!
Nu ga ik lekker slapen want terwijl ik dit typ vallen mijn ogen gewoon dicht!
Stay tuned!!!
