Voor ieder mens onder de achttien jaar gelden er specifieke rechten, de kinderrechten. Deze rechten zijn afspraken hoe we met kinderen om moeten gaan en gaan over zo’n beetje alles waar kinderen mee te maken hebben. Elk jaar wordt er op 20 november stilgestaan bij de speciale rechten die kinderen hebben. Maar wat zijn die rechten eigenlijk?

Hoeveel kinderrechten ken jij?

Het kinderrechtenverdrag bestaat uit 54 afspraken waarvan de eerste beschrijft om wie het gaat, namelijk jongeren onder de achttien. Veertig van de artikelen beschrijven de verschillende rechten die voor kinderen zijn vastgesteld. Veel van de voorzieningen in onze maatschappij hebben te maken met deze kinderrechten en toch kennen de meeste mensen ze niet tot nauwelijks. Want wees eens eerlijk, hoeveel kan jij er opnoemen? Hieronder vind je er een aantal op een rijtje:

  • Recht op een eigen mening
  • Recht op voorrang
  • Recht op een gezond leven
  • Recht op spel en ontspanning
  • Recht op bescherming tegen kinderarbeid
  • Recht op bescherming tegen kindermishandeling
  • Recht op bescherming bij oorlog
  • Recht op bescherming tegen seksueel misbruik
  • Recht op een eigen geloof
  • Recht op een eigen naam
  • Recht om samen te zijn met wie je wil
  • Recht op informatie
  • Recht op zorg
  • Recht op gelijkheid (wat ook hun geloof, ras of nationaliteit is)
  • Recht op speciale zorg voor een gehandicapt kind
  • Recht op voedsel
  • Recht op onderwijs
  • Recht op zorg

Gezond leven, school & veiligheid

Kinderen hebben het goed in Nederland. Tenminste….de meeste kinderen dan. Ik heb lang genoeg met kinderen gewerkt om te weten dat sommige kinderen het helemaal niet zo goed hebben. Voor hen zijn gezond leven en veiligheid helemaal niet vanzelfsprekend. 1 op de 9 kinderen in Nederland groeit op in armoede. Ze zijn veel minder vaak lid van een vereniging en gaan om financiële redenen minder vaak op vakantie
en maken minder uitstapjes. Thuis is er geen geld voor nieuwe kleren, voor internet, voor iedere dag een warme maaltijd of een weekje vakantie. Ook een lidmaatschap van een sportclub, het vieren van een verjaardag of het meedoen aan schoolexcursies is niet vanzelfsprekend (Steketee et al., 2013).

Kinderen met een aandoening of beperking

De laatste tijd valt me nóg iets op. Er is heel veel te doen geweest over de jeugdzorg en er is eveneens veel ophef over geweest over de levering van hulpmiddelen aan mensen met een beperking. De voorbeelden die gegeven worden inzake de falende jeugdzorg gaan met name over pleegzorg, kinderen met ernstige gedragsproblemen etc. De voorbeelden die ik lees over wachttijden voor hulpmiddelen gaan vooral over volwassenen. Maar de laatste tijd valt me op dat ouders van kinderen met een beperking ook veel frustratie, boosheid voelen betreffende falende zorg. Er zijn heel veel kinderen in Nederland met een chronische ziekte, beperking of aandoening die extra ondersteuning op school nodig hebben maar die niet krijgen. Of die er heel lang op moeten wachten. Hun recht op gezond leven of schoolgang is daardoor niet gegarandeerd.

30 jaar na het kinderrechtenverdrag is een tweede revolutie nodig

Er is een revolutie nodig, zo stelt Terre des Hommes. Zij stellen dat de rechten van miljoenen kinderen nog steeds met voeten getreden worden. En dus níet alleen in derde wereld landen, wat sommigen lijken te denken. Juist ook in de rijke landen zoals ons landen zijn kinderen slachtoffer van mishandeling, misbruik, verwaarlozing of tekortschietend zorg. De kwetsbare groepen blijven achter en worden in de steek gelaten. Het is belangrijk juist naar deze kinderen te luisteren. Geef ze een stem en voorkom dat ze passieve ontvangers van volwassen beslissingen zijn. Alleen op die manier doen we het Kinderrechtenverdrag eer aan.