Iedereen pikt wel eens een virusje op, wordt verkouden of krijgt bijvoorbeeld de griep. Vooral ouders met een kind op het kinderdagverblijf weten hoe gemakkelijk je iets oppikt. Je moet je een paar dagen ziekmelden op je werk, je plannen met vrienden of familie afzeggen en rekening houden met het feit dat je huis veranderd in een puinhoop omdat je simpelweg te ziek bent om op te ruimen. Maar hoe is het als je een virusje oppikt als je al een chronische ziekte hebt?
Ziek zijn als je al ziek bent
Wanneer iemand al te kampen heeft met gezondheidsproblemen die symptomen veroorzaakt zoals ernstige vermoeidheid, spierpijn slaapproblemen etcetera kan iets simpels als verkouden worden of griep krijgen niet alleen nieuwe symptomen veroorzaken zoals bijvoorbeeld diarree, koorts benauwdheid maar doorgaans verergerd het de al bestaande symptomen.
Voor de velen onder ons die dagelijks leven met een chronische aandoening geldt dat onze lichamen niet zo sterk zijn als die van een doorsnee persoon, Als je een chronische ziekte hebt worstelt je lichaam op dagelijkse basis om de taken te doen die voor een doorsnee persoon geen moeite kosten. De klap die een virus je lichaam kan geven komt daarom veel harder aan dan bij een gezonder iemand. Zeker als je niet zo’n goed werkend immuunsysteem hebt.
Een voorbeeld uit ons dagelijks (gezins)leven
Afgelopen zondagavond bleek onze dochter koorts te hebben. Uit het niets ging ineens haar temperatuur fors omhoog. Ze klaagde over keelpijn en was snotverkouden. Gezien de huidige corona maatregelen hebben we keurig de GGD gebeld en kon ze direct de dag erna getest worden. exact 24 uur later kregen we de uitslag die negatief bleek te zijn. Wanneer er eentje ziek wordt bij ons thuis is het altijd de vraag wanneer, niet of, de volgende ziek wordt en is er 99,9% kans dat ik het virus óók ziek wordt. Als ik ziek word, word ik bovendien zieker dan rest. Als er een prijs bestond voor wie het beste en snelste ziek kan worden zou ik die binnen ons gezin met zekerheid winnen. Zo ook dit keer. Waar mijn dochter er binnen een paar dagen vanaf was en manlief het virus binnen 24 uur zijn lijf uitjoeg, moest mijn lichaam weer eens overdrijven. Daar waar de symptomen bij hen relatief mild waren, waren ze bij een vrij fors aanwezig.
Mijn lichaam slaat op hol
Doordat mijn lichaam door mijn chronische ziektes, astma, endometriose, Tietze en H-EDS om er maar een paar te noemen, het al vrij zwaar heeft is alles wat er bij komt komt letterlijk de druppel die de emmer doet overlopen. Ik kamp op dagelijkse basis pijn, vermoeidheid en spierzwakte die per dag kunnen verschillen. Als er dan ook maar iets komt slaat de boel op hol. Of mijn lichaam komt geheel tot stilstand, maar net hoe je het bekijkt. In dit geval was ik echter wederom een paar dagen compleet uitgeschakeld en aan bed gekluisterd. Ik was mijn stem kwijt door het vele hoesten en de keelpijn en had koorts. Manlief bleef maar wassen omdat ik alles wat ik dronk er binnen een kwartier weer uitzweette. Je kon er letterlijk op wachten. Ergens had het ook wel iets komisch om na het drinken van een glas water datzelfde water binnen een paar minuten weer over mijn voorhoofd en rug te zien lopen. Het verzwakte me echter wel waardoor en ik hulp nodig had van mijn man. De zeiltrip die hij met vrienden gepland had moest hij helaas afzeggen omdat ik niet alleen thuis kon blijven. Ik kon niet voor mezelf zorgen.
Schuldgevoel
Daar waar een doorsnee persoon er met een paar dagen weer bovenop is, heb ik doorgaans het dubbele nodig om het herstellen en kost het me vaak nog langer om weer geheel op krachten te komen. Mijn lichaam veert niet terug. Mijn lichaam is al niet zo goed in staat om de normale taken uit te voeren en dan krijgt ze er ook nog een taak bovenop wat simpelweg niet gaat.
Het vervelende vind ik zelf dat ik me vaak schuldig voel als ik wéér ziek ben. Als mijn man wéér de kinderen uit school moet halen, plannen af moet zeggen of mijn schoonmoeder in moet springen om de boel draaiende te houden. Ik weet dat ik er niets aan kan doen, dat dit erbij hoort en veel chronisch zieken hiermee te maken krijgen. En toch vraag ik me af en toe af of ik me niet aanstel. Gelukkig praat manlief me dat altijd gauw weer uit mijn hoofd. Als ik ziek ben, ben ik ziek voor twee en doen alle onderdelen mee.
Ik wil graag dat er meer bewustzijn komt. Dat men zich realiseert dat wat voor jou een simpele verkoudheid is voor chronisch zieken bovenop hun andere aandoening(en) komt. Dat ons lichaam daardoor anders reageert dan dat van een gezond persoon. Het is intenser en put ons meer uit, het is frustrerend maar we kunnen er niets aan doen. En we stellen ons absoluut niet aan.
