Met Valentijnsdag in zicht, is het altijd goed om na te denken over anticonceptiemiddelen voor de spannende avonden, maar ook voor de minder spannende avonden. Ook ik gebruik(te) anticonceptie en ik zal je precies vertellen wat en waarom.

Eerst neem ik je mee naar het jaar 2009

In 2009 begon ik voor het eerst met anticonceptie, ik was vijftien jaar en single (niet zo ready to mingle). Mijn buikpijn had ik al jaren, zeker sinds mijn negende, misschien nog wel eerder. Nu leek de buikpijn uit de hand te lopen. Ik had een menstruatiecyclus van exact 28 dagen (hoe vaak komt dat voor). Op donderdag om iets over half 11 werd ik ongesteld, ik kon er de klok op gelijk zetten.

Nu hebben de meeste vrouwen wel eens last van menstruatie-/ovulatiepijn, alleen bij mij duurde deze pijn grofweg de hele maand. Tijdens mijn menstruatie had ik gemiddelde pijn, de week erna lichte pijn, tijdens mijn ovulatie gemiddelde pijn en in de week tussen mijn ovulatie en menstruatie had ik helse pijn, waardoor ik echt niet naar school kon. Mijn moeder was het na twee jaar helemaal zat en besloot dat ik maar aan de pil moest, zodat het hopelijk mijn pijn zou verlichten.

Anticonceptie tussen 2009 en 2016

In deze periode gebruikte slikte ik trouw de pil. Ik vergat de pil bijna nooit, werd netjes bijna elke maand ongesteld (soms sloeg ik er één over, maar nooit meer dan één). Toen ik eenmaal een relatie kreeg, was het mooi meegenomen dat ik de pil slikte. Mijn menstruatie duurde wel langer dan voorheen. De pijn in mijn buik werd draagbaar. Regelmatig had ik nog buikpijn aanvallen, maar die waren niet direct gerelateerd aan mijn menstruatie. Toen ik eenmaal toch een keer naar de huisarts stapte en hij mijn klachten te gek vond, werd ik doorgestuurd naar een internist. Hij liet een echo maken (waarop niets te zien was, letterlijk niets, geen orgaan te zien), vervolgens moest ik naar de MDL arts die mijn klachten wegwuifde als PDS. Al lijkt PDS niet (volledig) overeen te komen, met mijn klachten.

Las ik dat nou goed?

Ik slikte in 2016 antibiotica voor een ontsteking en ik had ergens gehoord dat de pil dan niet goed werkt, ik besloot nogmaals even uitgebreid de bijsluiter van de pil te lezen. Het was alweer een tijdje geleden en je moet het toch regelmatig doen. De pil werkt inderdaad niet (goed) met antibiotica, ook werkt de pil niet als je moet overgeven binnen aanzienlijke tijd nadat je de pil slikte (dat wist ik) en de pil werkt niet als je last hebt van diarree. Hó stop, wacht. De pil werkt niet als je last hebt van diarree? Door het stukje buikpijn wat inderdaad komt van de PDS, was het toen altijd een verassing wat er uit kwam als ik naar het toilet ging (gelukkig is dat verbeterd).
Toen ik de dokter ernaar vroeg, werd mij verteld dat het een slim idee was om over te stappen van anticonceptiemiddel.

Hormonen tegen de pijn

Welk middel past het beste bij mij? Ik wilde graag hormonen tegen de pijn, de eerste reden waarom ik met anticonceptie begon. Tevens wil ik de mogelijkheid houden om zwanger te kunnen worden, als ik daar klaar voor ben. Ik weet dat je bijvoorbeeld met de prikpil vaak lang moet wachten voordat je volledige vruchtbaarheid terug is.
Uiteindelijk viel mijn keus op het hormoonspiraaltje.

Het zetten was ongemakkelijk, maar deed geen pijn. Mijn menstruatiecyclus werd gemiddeld 118 dagen, dat is bijna honderd dagen langer dan voorheen. Heerlijk, bijna nooit meer ongesteld. Mijn buikpijn werd lichter en mijn libido was terug. Helaas werd mijn huid slechter, ging ik meer zweten en groeide ongewenste haren sneller, maar dat was het waard.

Ik was zo blij met mijn spiraal, waarom ben ik hem dan kwijt?

Twee weken geleden kreeg ik opeens heftige buikpijn, heel anders dan ik ooit heb gehad. Geen menstruatiepijn, geen PDS pijn, wat dan wel? Toen ik heftig begon te bloeden (wat anders was dan menstruatiebloed) wist ik dat het tijd was om aan de bel te trekken. Ik ga niet snel naar de dokter, dus dan is het echt goed mis. En dat was het ook, mijn lichaam besloot om mijn spiraal af te stoten, iets wat na twee jaar heel bijzonder is. De dokter trof mijn spiraal buiten mijn baarmoeder aan en verwijderde deze meteen. Ook vertelde de dokter mij dat ik last had van overmatige weefselgroei, dat laatste verontrust mij lichtelijk. Mijn “gekke” buikpijn houdt aan, maar na mijn eerste menstruatie mag ik terug naar de dokter.