Door mijn chronische ziekte heb ik nog net geen privé parking bij het plaatselijk ziekenhuis al voel ik mijzelf een arts in opleiding,  een chauffeur met leaseauto in de kleuren van het desbetreffende ziekenhuis zou wel eens handig zijn. Als een soort van minister-president telkens naar mijn “torentje” worden gereden. Helaas verplaats ik mijzelf of soms door anderen naar het huis der zieken, als een compleet onbekend persoon, een nummer in hun dossiers.

Toch bouw je wel een soort van band op, zie mijn eerdere blog over Dokter Love. Ik zwaai ook al jaren naar de gastvrouwen in de lobby en de zusters van het priklab ken ik allemaal bij naam. Ik ben nog net geen arts in opleiding, ik mis nog het loonstrookje elke maand van dit ziekenhuis gezien de tijd die ik daar doorbreng. Een loonstrookje voor alle bewezen diensten zou niet gek zijn, soms voel ik mij een proefpersoon en zou ik juist geld moeten krijgen gezien er wat op mij wordt af geëxperimenteerd!

Weddenschap

Vandaag werd ik ,tijdens het opbergen van m’n sleutels in de lobby van het ziekenhuis, aangesproken door de portier. Een attente man die mij al maanden vriendelijk toelacht zodra ik binnenstap als ik weer eens m’n controles of onderzoeken heb. “Nu moet ik eens wat vragen,” zei hij. “Ik heb een weddenschap met m’n collega, we zien u hier bijna dagelijks binnenlopen en ik zeg dat u secretaresse bent maar m’n collega denkt dat u bij de fysio werkt?”

Verbaasd door zijn vraag keek ik heb aan, nu moest ik snel schakelen, dit was een uitgelezen kans om mijn rebelse kant weer een naar boven te laten komen! Ik lachte hem vriendelijk toe, sloeg mijn ogen even neer a la Queen Diana look en vol vertrouwen antwoordde ik; “Helaas meneer, jullie hebben beiden verloren, ik ben hier voor mijn kennis en kunde.”

Opleiding en ervaring

En ik was los en ratelde verder; “Gezien mijn jarenlange ervaring met een bepaalde materie word ik regelmatig hier gevraagd” Zijn gezicht was onbetaalbaar en gelukkig wist ik de mijne ook in de plooi te houden hoewel ik vermoed dat mijn pretoogjes mij bijna had verraden. Niet te veel gelogen toch? Mijn papiertje ontbreekt maar ervaring is toch ook een pre?

Witte jas

Bij vertrek een uurtje later hoor ik net voordat ik de draaideur instap naar buiten; “Dag dokter!” Ik heb alleen maar mijn arm in de lucht gegooid en niet meer omgedraaid, m’n ontzettende brede glimlach had mij zeker verraden.

Iemand trouwens een witte jas in de aanbieding?