De scholen komen weer langzaam op gang. Met enige weemoed denk ik terug aan mijn jeugd. Tegen het nieuwe schooljaar was het grootste uitje van dat moment om samen met mijn moeder naar de schoolcampus van V&D te gaan. De agenda’s, pennen en kaftpapier kwam je dan tegemoet. Als een kind in een snoepwinkel keek ik dan mijn ogen uit. Zoveel keuze en wat spanning in mijn buik want ik moest wel de mooiste combinaties vinden. Back to school, back to memories…
De jaren tachtig!
Ik heb er goede herinneringen aan en ik ben niet de enige. Regelmatig blik ik met mijn vriendin terug, die ik al ken van de peuterklas. Haar dochters zijn op hun dan weer verbaasd dat er heel veel dingen gebeurde waar zij zich totaal geen voorstelling van kunnen maken. Op oude foto’s lachen zij om onze kleding, die toen hartstikke hip waren, en onze kapsels. Het was een onbezorgde tijd. We speelden lekker buiten en geen weet van de tijd. We gingen pas naar binnen als het schemerig werd want dan moesten we gaan eten.
Back to basisschool
Op school kenden we groepen nog niet. Het was gewoon klas een tot en met zes. Zes jaren zat je met dezelfde kinderen in de klas. Roddels of verliefdheden gebeurde door middel van het doorgeven van briefjes in de klas. We maakte bijna ruzie wie er sigaretten mocht halen voor de meester, het woord leraar kwam nog niet in ons vocabulaire voor. Deze meester of juffrouw rookte ook gewoon in de klas. De klas stond dan ook regelmatig blauw van de rook. Per schooljaar werd er eenmaal een klassenfoto gemaakt met een pasfoto en dat was het dan. Meer foto’s waren er gewoon niet.
Woensdagmiddag speelmiddag
Een mobiele telefoon? Mijn life-line met mijn vriendinnen was via een grijze draaischijf-telefoon. Afspreken deden we thuis waar we met barbie’s of playmobil speelde. Vaak werden we dan opgewacht door moeder, want die waren in die tijd vaak niet buitenshuis aan het werk. Een kopje thee met een koekje werd er dan geserveerd. Op woensdagmiddag waren we standaard vrij van school. Frietjes kregen we in een koffiezakje of een klein bakje chips. De zak werd daarna veilig opgeborgen. Selfmade ijsjes van siroop en water waren een traktatie die niemand afsloeg.
Van kind naar puber
Later in de pubertijd waar men naar de middelbare school ging was het niet raar dat het gerookt werd op het schoolplein. Na school naar de kroeg, dat deed je gewoon, niets raars aan. Want al was je veertien of vijftien; je kon gewoon aan de bar alcohol bestellen. Op de schoolfeesten zelf werd er ook bier geschonken. En was het vakantie dan deden we “tienertoer”. Met de trein naar het dolfinarium of Walibi. Voorzien van een tasje met krentenbollen en broodjes gesmeerd door moeder stonden we al vroeg op het station om vier dagen lang elke dag een wereld reis te maken.
In de pubertijd werd ons haar niet meer geknipt door oma maar gingen we voor een echt permanentje. Met een grote kuif die in toom werd gehouden met kilo’s haarlak waar de badkamervloer van plakte. Om op zaterdagavond uit te gaan tot 1 uur. Dat je vader je kwam ophalen was heel normaal. Vaak kwam hij dan ook nog de plaatselijke discotheek binnen als je vijf minuten te laat buiten stond op de afgesproken afhaalplek. Dat vond ik dan wat minder normaal…
Mooie nostalgische tijd
Een onbezorgde tijd, maar wat is er veel veranderd in zo ongeveer 35 jaar. Ik snap dat de pubers van nu met een opgetrokken “geverfde” wenkbrauw naar mij kijken als ik met enige humor herinneringen ophaal aan die tijd. Ik had het ook niet willen missen. Bij het opruimen van mijn kast vind ik een oude klassenfoto. De lerares is helaas al overleden. Mijn klasgenoten ken ik allemaal nog bij naam. Sommigen zie ik nog regelmatig. Ik geniet van de foto, de stralende gezichten en de brede lach van iedereen die laat zien hoe onbezorgd we allemaal nog zijn. Een mooie tijd om te koesteren…
Herken jij mij nog?