Ik lijk in een scene van CSI beland te zijn. Plastic afscheidingen, mondkapjes en handschoenen, alles ruikt naar desinfecterend middel. Ik sta erin maar het lijkt net of ik of ik aan het dromen ben. Maar de werkelijkheid is dat ik om boodschappen ben en bij de ingang van de plaatselijke supermarkt sta….Welkom bij het boodschappen doen anno 2020.

Boodschappen halen

Nu is boodschappen niet mijn favoriete bezigheid geweest maar ik kon er nu echt niet meer omheen. Mijn koffie was op en wilde ik de dag nog enigszins doorkomen moest ik mij wel begeven op het terrein, op het ziekenhuis na, wat de minst geliefde plek op dit moment is. Nu we verplicht zijn een winkelwagentje mee naar binnen te nemen, die 1,5 meter afstand, is snel een boodschapje doen er niet meer bij.

Watskeburt?

Mijn winkelwagentje wordt door een medewerker zorgvuldig ontsmet en ik krijg handschoenen aangeboden. Het is toch een raar tafereel daar in de supermarkt. Ik besluit maar gelijk wat meer boodschappen mee te nemen zodat ik hier voorlopig niet hoef te komen. Het is een spel a la Twister hoe ik door de gangen loop. Gaat die persoon nu wel of niet linksaf? Oei een vakkenvuller, vlug rechtsaf wegduiken om maar die 1,5 meter afstand te houden. Mensen kijken elkaar niet meer aan net of je van een vriendelijke blik ook al besmet wordt. Watskeburt in deze korte tijd?

Op naar de kassa

Ik wil zo snel mogelijk weg en graai mijn boodschappen bij elkaar. Ik heb nog een obstakel te overwinnen; de kassa…. Ik bekijk de lopende band opeens met andere ogen, hoeveel bacillen zouden daar wel niet op zitten? Ik had net mijn angst overwonnen van het winkelwagentje vast te houden maar nu moet ik pinnen. Het bedrag is voor contactloos net te hoog. Met een lichtelijke paniek druk ik zelfs 1x mijn verkeerde pincode in. “Wilt u koopzegels?” vraagt de caissière vriendelijk. Ik schud en denk dat ik alleen maar zo snel mogelijk naar buiten wil….

Opluchting

Eenmaal buiten hap ik naar lucht, misschien wel besmette lucht, maar ik sta buiten! Het is dat ik tegenover de supermarkt woon anders zou ik alles thuis laten bezorgen. Eenmaal thuis laad ik vlug de boodschappen uit. En dan kom ik erachter dat ik met manoeuvres daar in de supermarkt mijn koffie ben vergeten. Welkom in het boodschappen doen anno 2020….