Opgelet lieve lezertjes: Ik ga een bekentenis doen.  Hoewel, de laatste tijd schijnt het über-hip te zijn (of is het alweer dik passé).  Maar dus -hier komt ie-: IK BREI. Dit doe ik al van zodra ik als heel jonge meid van mijn exotische (want uit het verre Nederland) meter inwijdde in “Het Geheim Van De Twee Plastiek Mini-Priemen” (waarvan ik uiteraard nog niet wist dat die zo heetten).  Deze introductie veranderde mijn leven voorgoed.

Handwerkles

Vanaf mijn veertiende jaar was het hek echt van de dam: dit is de officiële start van mijn trui-projecten.  Met dank aan de super strenge ouderwetse keurige antieke lerares handwerk.  Die een gouden hart had trouwens, maar vooral wilde dat haar meisjes goed een huwelijk konden in gaan, he.  (Trouwens, de dame in kwestie was niet getrouwd.)  Waar de andere meisjes thuis hun geknoeide naalden lieten uithalen en opnieuw breien door oma’s van dienst, deed ik het lekker zelf.  Om maar te zeggen hoe erg ik was! 😉  Toen was er trouwens nog geen sprake van die dikke naalden waarmee je nu moderne vesten en sjaals maakt in een wip.  Nee, toen was een trui met priemen nummer 5 al voor watjes.

Echt, een meisje leerde dat nog allemaal in het middelbare onderwijs. Trouwens, Ik kan ook kousen stoppen zoals het hoort.  Nu ga ik stoppen met de bekentenissen, wees gerust.

Het maakte me niks uit dat ik in de jaren nadien de seut was, de rare.  Ik had toch maar lekker unieke truien, vestjes en sjaals voor mezelf.  En ik maakte ook spullen voor anderen.  Maar uiteraard in de meerderheid voor mezelf.  😉   En ik heb in de tijd dat ik uitging met allerlei mannen -in een ver heel ver verleden- soms genoten van hun geshockeerde gezicht.  Stout he.  Terwijl het nu misschien wel trendy is om een creabea als lief te hebben.

Breien: het nieuwe yoga?

Onlangs  kwam volgende wervende titel op mijn facebook-pagina voorbij: “Breien is het nieuwe yoga!”  Du-uh!  Moeten we nu echt op alles een label kleven voor het salon-waardig wordt?  Wist ik dat niet al laaang?  Sinds mijn inwijding in “Het Geheim”?  Nu is het dus officieel wetenschappelijk bewezen.  Ze zien het in je brein.  Vandaar mijn outing! En… als je het dan toch zo wil benoemen: In die uitspraak zit wel veel waarheid.

Yoga dus:

  • Het is mijn lust en leven op momenten dat ik moet rusten maar niet wil rusten en toch niet actief kan zijn en toch wat wil doen.  Volg je nog? 😉
  • Het maakt je geest rustig, blij, ontspannen.  Repetitieve bewegingen als meditatie.
  • Verder heb ik het -ook in mijn tekenwerk- voor zachte texturen en voel ik een behaaglijke troost in de fluffy zachte draden onder mijn handen.
  • Je bent creatief en uit dingen waar geen woorden voor zijn.
  • Je kan kleuren kiezen die je gemoed blij of ingetogen maken.
  • Je hoeft helemaal niet je huis uit of ingewikkelde toeren uithalen: je kan liggend op de zetel je toch nuttig voelen.  Al helemaal omdat je een resultaat ziet groeien.  Voor jezelf of een ander.  Je bent waardevol: je kan iets, zelfs al is er veel wat je niet (meer)kan.  En daar wordt een mens weer blij van.
  • Elke keer dat je je creatie draagt, kan je trots zijn.  Een boostje voor je zelfvertrouwen.  Nooit verkeerd, toch?
  • En is je werkstuk mislukt of blijk je gewoon toch niet zo handig?  Dan ontdek je dat dat prima is, dat het toch fijn is iets te doen voor jezelf, met je handen.  Het hoeft allemaal niet perfect. Bovendien kan je achteraf supertrots zijn op jezelf, want je deed het toch maar lekker én je gaf niet zomaar op.  Als dat niet stoer is?

O ja, als je het voor “de goeiekoop” zou willen doen, ben je eraan voor de moeite.  Voor een beetje wol van goede kwaliteit -want je wil toch niet dat je noeste werk na een halve dag begint op te wollen- moet je wat over hebben.  Anderzijds kan ik meteen duurdere hobby’s bedenken.  Trouwens, als je er moeite mee hebt: deel de prijs dan door twee: één helft voor je pret tijdens het maken, de andere voor de lol van het dragen.

Kortom: I love to be een yoga-seut.  Of iets dergelijks… 😉  Als ze er een sticker van hadden, ik kocht hem!

Do try this at home!!! (Ja, ook jullie, mannen.)