Hoe introvert ik soms ook kan zijn, zelfs ik heb af en toe een extravert moment. Ik geef mezelf dan voor van alles op en heb binnen 10 seconden alweer spijt van mijn beslissing. Ook Buddy to Buddy is een traject waar ik me in eerste instantie in een extravert moment voor op heb gegeven. Een buddy zijn voor een nieuwe Nederlander is toch helemaal niks voor mij? Of blijkt het tegendeel waar? In dit blog schrijf ik meer over Buddy to Buddy Rotterdam en mijn beslissing om mee te doen.
Wat is Buddy to Buddy?
Buddy to Buddy zorgt dat vluchtelingen en stadsgenoten aan elkaar worden gekoppeld. Zelf ben ik dit traject in Rotterdam aangegaan, maar er komen nog steeds heel veel locaties bij. Zo is er net een pilot in Deventer gestart en lopen er ook trajecten in o.a. Utrecht, Zutphen, Nijmegen en Leeuwarden. Door mensen aan elkaar te koppelen doorbreekt Buddy to Buddy het sociale isolement van naar Nederland gevluchte mensen. Aan de andere kant zorgen ze dat Rotterdamse inwoners meer betrokken worden bij de opvang en integratie van nieuwkomers. De organisatie heeft als doel om een wereld te bouwen waarin mensen maximaal van elkaar mogen verschillen en tegelijk maximaal met elkaar verbonden zijn. Elke Rotterdammer die zich opgeeft wordt op basis van gelijkwaardigheid en gemeenschappelijke interesses aan een nieuwe Nederlander gekoppeld. Hierdoor ontstaan er nieuwe vriendschappen, kan je leuke dingen ondernemen én leer je ondertussen ook nog eens heel veel over andere culturen en gebruiken.
De match
Na een informatiebijeenkomst was het tijd voor het matchingsdiner. Het moment om mijn buddy te ontmoeten. Vanuit Buddy to Buddy werd met leuke opdrachten het ijs gebroken. Vanaf dat moment maakte het me helemaal niet meer uit aan wie ik gematcht zou worden. Met iedereen die ik sprak had ik namelijk meteen een klik. Toch had ik op basis van de informatieavond wel al een vermoeden wie mijn buddy zou worden (zijn camera had hem verraden) en dat bleek juist te zijn. Mijn buddy is een jongen/ man uit Palestina waar ik meteen een goede klik mee had. We delen een liefde voor fotografie en lekker eten en zijn allebei verschrikkelijk slecht in tekenen. De komende vier maanden gaan we geregeld samen op pad en de eerste afspraken staan al. Zo gaan we op mijn verjaardag samen naar het Buddy café, staat er een dagje Blijdorp op de planning en gaan we binnenkort ergens falafel eten. Zin in!
Waarom doe ik mee?
Waarom ik precies mee doe was me aan het begin nog niet duidelijk. Normaal hou ik helemaal niet van dit soort bijeenkomsten en blijf ik liever op de bank dan dat ik de deur uit ga. Toch had ik heel sterk het gevoel dat ik dit moest doen en ben ik mezelf alleen maar dankbaar dat ik de stap gezet heb. Ik woon inmiddels ruim twee jaar in Rotterdam en voel me zelf heel vaak nog een ‘nieuwe Rotterdammer’. Naast mijn (ex)collega’s ken ik weinig mensen in Rotterdam en ga ik er veel te weinig op uit. Alleen is ook zo alleen. In twee bijeenkomsten heb ik nu al meer mensen leren kennen dan in de twee jaar dat ik hier woon en kijk ik er zelfs naar uit om naar het Buddy café te gaan. Lijkt het je leuk om meer over dit traject te lezen of wil je jezelf misschien wel opgeven? Op de site buddytobuddy.nl staat veel meer informatie. Benieuwd naar mijn traject? Hou dan Justliveblog in de gaten!
