En nu lopen we hier dan. Zo lang naar uitgekeken, zo vaak gedacht: moet ik dat wel doen? En nu loop ik hier en vielen dag één en twee wel mee. Dag drie was een pittige en daarna was het einde al in zicht. En nu lopen we hier. Ik ben gewoon Santiago de Compostella binnen gewandeld met rugtas en fibrolichaam.
Ik heb kriebels in mijn buik, tranen stromen uit mijn ogen en ik kan maar één zin zeggen tegen de man des huizes. We hebben het gewoon gedaan. Ik heb het gewoon gedaan. Ik kan niet geloven dat het is gelukt. En toch loop ik hier tussen alle andere pelgrims, pelgrims die samen met ons zijn gestart in Sarria. Maar ook vele die op diverse plekken in de wereld zijn gestart.
Santiago, waar komen die mensen toch vandaan
Vele starten in Saint-Jean-Pied-de-Port en Porto is ook een naam die we veel horen. ´s Avonds in de Kathedraal worden alle pelgrims die uit religieuze redenen lopen genoemd in de finale. Niet bij naam maar bij land van herkomst en op volgorde van startplaats. Canada, Fillipijnen, Amerika, Brazilie, Israel Australië komen allemaal voorbij. Het is een bijzonder gevoel om ook Nederland voorbij te horen komen, En we zijn gezegd want vanavond komt er wierook uit de Botafumeiro. Het grootste wierrookvat ter wereld. Een ervaring om nooit meer te vergeten.
We genieten een paar dagen na in Santiago en ontdekken leuke cafe´s en heerlijke restaurantjes. Veel kilo´s zijn er niet afgegaan maar dat kan ook door de Tarte Santiago komen natuurlijk. Ondertussen zijn we al weer twee weken terug in Nederland. Heb ik een heerlijk recept gevonden voor de Tarte Santiago en genieten we nog na met de foto´s.
De eerste maar niet de laatste
Dit was onze eerste wandelvakantie, en de volgende is al voorzichtig op ons verlanglijstje geplaatst. Wat was het fijn en wat viel het mee. Het leven uit een rugtas is ook rustgevend. Geen stress over kleding en schoenen. Dit heb je aan en die andere broek zit in je tas. Het zijn je wandelschoenen of slippers. En bijkomend bonuspunt, niet zoveel was als je weer terug komt. En de magie van de Camino heeft me een lijf gegeven dat het aankon. De magie van de Camino begon voor mij al een tijd voor de daadwerkelijke reis.
Wat heb ik geleerd van de camino? Luisteren naar je lichaam. Neem op tijd rust. Drink en eet goed. En stop je telefoon wat vaker weg. Want dat werd me pijnlijk duidelijk dat ik veel tijd op mijn telefoon doorbracht. En geniet een keer van het moment. Pas geleden heb ik een mindfullcursus gedaan. Waarna ik zo´n gevoel had van dit is het niet. En nu heb ik ervaren hoe heerlijk het is om in het moment te leven. Geniet van de vogels die wakker worden, geniet van de eerste zonnestralen door de bomen en geniet van elkaar.
