Soms kijk ik in de spiegel en loop ik alles na. Ik begin bij mijn haren. Bekijk dan mijn gezicht,
Vorige week hebben wij een paar top dagen bij mijn ouders in Burgh Haamstede gehad. Helaas ging het de dag,
De eerste drie jaar van mijn leven met angst maakte ik er mijn dagtaak van om ervoor te zorgen dat
Van even mens voelen, naar alleen maar in je bed liggen. Het is weer zo ver. De ene keer voel
Ik word wakker. Wat voel ik? Ik moet spugen. Waar ben ik? Oooh, mijn hoofd!! Wat the hell voel ik?
Ongeveer drie weken geleden kwam ik terug van een heerlijke vakantie op Curaçao. Het eiland is voor mij als thuiskomen.
’s Morgens werd ik wakker en keek op mijn telefoon hoe laat het was: 10.30 uur.. Ik ben nog doodmoe,
“Goed nieuws! Je hebt geen MS of Parkinson”. Ik kijk haar verwachtingsvol aan. “Wat je wel hebt weten we alleen
Hey iedereen! Graag zou ik mij eerst eventjes voor willen stellen. Mijn naam is Kiani. Ik ben 21 jaar. Bijna
BAM.. Alsof er een deur in je gezicht wordt dicht geslagen. In eerste instantie probeerde ik het weg te duwen