Het zware seizoen komt er weer aan voor velen. Inderdaad: het is weer zover lieve kindertjes! Samen met de Sint en de Kerstman komen ook hele ladingen chocolade weer in het land aan. Velen voelen zich dezer dagen als Sjakie in zijn Chocoladefabriek. Toegegeven: met hier en daar beroerde buiken en lijkbleke gezichten erbij, maar laat dat de pret vooral niet bederven!

Cacaopep

Mezelf zou ik zeker niet chocoladegek noemen. Ik kan perfect zonder leven en mijn buik wil bovendien al eens erg ziek worden ervan. Heel bijzonder vind ik hoe onze lijven klare taal kunnen spreken. Zo ben ik op heel slappe dagen waarop ik geen skelet lijk te hebben maar enkel besta uit een baal vodden, eerder geneigd om in mijn bed gauwgauw een Alpro chocolade pudding binnen te schuiven. Niet dat ik er zo gek op ben, maar hej: licht verteerbaar, lepelbaar in je slechtste momenten met net wat extra cacaopep. Al krijg ik de dark chocolate variant dan weer niet binnen wegens te sterk smakend voor mijn fluwelen spaakpapilletjes. Op gewone dagen zal ik in alles eerder vanille kiezen dan chocolade.

Conclusie: cacao is power! Al kan ik diezelfde cacao dan weer absoluut niet uitstaan op dagen dat de buik overhoop ligt. Dan begin ik al denkbeeldig te kokhalzen bij het idee alleen al. Tja, raar ben ik en zal ik blijven, ik weet het.

Chocolade: de duivel

Kortom: fascinerend, dat zwarte goedje. Ik groot gegroeid in een huishouden waar pure Côte d’Or chocolade koning was en melkchocolade zowat de verpersoonlijking was van de duivel. Witte chocolade is helemaal geen chocolade en de roze Rubyvariant moest nog uitgevonden worden. Groot was mijn stiekeme plezier als de Sint naast pure toch ook enkele witte ventjes meebracht. Maar nog steeds vind ik hoe bitterder, hoe beter. Rauwe cacaonibs, totaal niet zoet, I love it. Velen haten het.

Muze

Chocolade spreekt tot de verbeelding van velen en inspireerde tot meesterwerken. Er zijn er teveel om op te noemen, maar toch enkele voorbeeldjes om boven te halen terwijl je je Sint- en Kerstoogst savoureert met een versgemaakt dampend kopje cacao erbij. De roman van Joanne Harris (en de twee vervolgen erop) verfilmd als “Chocolat” met onzen Johnny Depp en Juliette Binoche. En wie kent niet de zin “Life is like a box of chocolate: you never know what you get.” uit Forrest Gump. Denk ook aan de Chocokikkers die Harry Potter in de Philosopher’s Store kan kopen. Of nog: Mathilda en de eerder genoemde Charlie(Sjakie) & the Chocolate Factory van de geniale Roald Dahl. Wil je je frustraties kwijt, kijk dan zeker de scene uit de Bridesmaids waar je je te buiten kan gaan met een giga chocoladefontein. Tien keer beter dan in de modder spelen!

Er zijn er nog veel meer, maar die moet je zelf maar opzoeken… Trouwens, ik schrijf dit terwijl ik in mijn hoofd meehumhumhum met Crowded House: “Can I Have … another piece of chocolate cake… ” Al bezorgt het idee alleen al van chocoladecake, brownies of moelleux mij ook de kokhalsreflex. Een ware schande, ik weet het.

Medisch kwartiertje

Ok, je bent er helemaal klaar voor. Je hebt je berg chocolade goodies bij de hand, net als je kop chocolademelk en je portie aangepaste cultuur. Dan is het nu tijd voor het hoogtepunt! Voor je verantwoording als je omgeving je een ongecontroleerde snoepkont vindt en afkeurende blikken je kant opstuurt. Want nu komt het (tromgeroffel): chocolade is gezond! Kan preventief werken voor allerlei ziektes! Dat zal de afkeurende zuurpruimen wel doen zwijgen! Het is hier dan ook een blog voor/over en door chronisch zieken, dus je had het op voorhand kunnen weten dat er een medisch luikje aan zou komen, toch? Een leuk medisch luikje dan nog, stel je voor! Al moet ik de pret wel wat drukken voor de pure chocolade-haters: het is wel die waarover het gaat. Minimum 70% cacao moet hij bevatten.

High

Cafëine geeft ons pep. Cacao wordt wereldwijd beschouwd als afrodisiacum. Dagelijks 4 gram cacao (11gr pure en 16g melkchocolade) beschermen de bloedvaten en reguleren de bloeddruk. Nadeel hierbij is het hoge gehalte aan verzadigd vet wat de voordelen dan weer kan teniet doen. Speel het dus slim en ga voor “Hoe puurder de chocolade, hoe beter!” aka hoger percentage aan cacao.

Allerlei feelgoodstofjes worden aangemaakt door het eten van chocolade, waaronder het tofste stofje toch wel anandamide moet zijn. Ofwel het zusje van THC, het actieve deel van cannabis. Geen zorgen: verslaafd kan je er niet aan geraken, daarvoor is het percentage in jouw blokje chocolade echt te laag.

Poetsen!

Al is er één medische opmerking die een klein dompertje kan zetten op de medipret: niet vergeten je tanden te poetsen! Anders kan de suiker in je chocolade wel eens voor minder leuke verrassingen zorgen in de vorm van gaatjes in je tanden en lange dure tandartsbezoekjes…

Reis rond de wereld

De Azteken waren de eersten, hun pikante bittere chocoladedrank was een eerbetoon aan de godin van de vruchtbaarheid. Geen idee evenwel of je er sneller zwanger door geraakt. (Hou me op de hoogte!) De Sint ging ermee lopen, de Kerstman zag er ook wel brood in net als de knappe jongeling Valentijn. Zo werd chocolade de lekkernij die ze nu is voor velen! Laat me toch maar even zeggen dat de eerste praline uitgevonden werd door de Belg Jean Neuhaus in 1912. Hij nam het idee over van zijn grootvader die medicijnen verstopte in een laagje chocolade om de slechte smaak te maskeren. Jean Neuhaus verving de vulling door allerlei lekkers: veel beter dan bittere medicijnen, toch? O, en nu we toch aan het stoefen zijn: de grootste chocoladefabriek wereldwijd staat in …. Wieze, België!

Dus lieve mensen : in deze tijden van peis en vree wens ik jullie veel goeds voor het eindejaar maar vooral veel (pure) chocolade!