Het blijft fijn om reacties te krijgen op wat je doet. Veel van jullie reageren op mijn columns. Soms op de kanalen van social media, soms via de mail of soms via de website. Dank voor alle gezondheidsremedies, soortgelijke ervaringen en lieve complimenten. Er zit natuurlijk ook weleens een minder aardige reactie tussen, maar ja… ik ben inmiddels wel wat gewend. Als je ooit besluit om “openbaar” je mening te gaan verkondigen, dan kun je maar beter meteen een behoorlijk pantser aanschaffen en een rug creëren waar je makkelijk wat vanaf kunt laten glijden want er is ook behoorlijk wat commentaar.
Azijnpissers
Tegenover tien positieve reacties staat altijd een enorm zure of ronduit beledigende opmerking. Mensen die vaak “veilig” vanachter hun PC een ongezoute mening hebben en niets hun terughoudt die dan ook even mee te delen. Begrijp mij niet verkeerd, ik sta altijd open voor opbouwende kritiek en ieder mag zijn mening hebben. Soms vind ik het niet eerlijk. Iemand die je niet kent, maar precies weet waarom jij de dingen doet zoals je ze doet en er intussen ook nog even aan toevoegt wat een verschrikkelijke domme doos je bent die eigenlijk niet meer moet schrijven. En dit is dan nog de kuise versie.
Commentaar leveren
Het gevoel dat je krijgt als je zo een bericht leest is bijna hetzelfde als wanneer je iemand het recht in je gezicht zegt. Tot op zekere hoogte snap ik het soms niet. Ik heb niet de illusie dat iedereen mij leuk vindt. En ja, ik kom natuurlijk altijd maar ongevraagd iemands tijdlijn of mail binnenrollen. Misschien als jij net onderuitgezakt PMS’end op de bank ligt, na een ruzie met je vriend en dan kom ik daar weer met mijn positieve sarcastische mindset en mijn gemake-upte en goed uitgelichte hoofd op de foto. Ik zou er zelf waarschijnlijk ook een draaiende oogbeweging bij maken.
Gladde rug
Gelukkig laat ik alles wat minder in mijn systeem binnen. Ik kom uit een mannenwereld en ben heel wat gewend geraakt in de loop der jaren dus ik kan het handelen. Maar veel van de mensen die wat vertellen in blogs of social media niet. Door een vraag te stellen in het openbaar of iets te posten stel je je al kwetsbaar op en als je dan nog vervelende opmerkingen krijg is dat zuur. Waarschijnlijk hebben de meesten die nare opmerkingen maken geen idee dat dat soms wel eens hard aan kan komen bij degene over wie het gaat. Laten we wat milder zijn in onze mening, een uiterlijk vertoon kan soms iets heel anders zijn dan het in de eerste instantie doet overkomen.
Nogmaals gelukkig heb ik een gladde rug. Alle verzuring en het commentaar; ik laat het van mij afglijden. Maar ik koester elk lief bericht met gewoon een vraag, compliment of een leuke anekdote. En ik vind het oprecht aardig als iemand de moeite neemt iets te schrijven of te versturen. Dus mocht je je inmiddels afvragen of ik alle berichten lees; ja! Hoewel eerst de gefilterde versies….
Complimenten geven is het leukste dat er is Ankie.
Azijnpissers lopen er al genoeg rond.
Dit is natuurlijk bedoeld voor Ankie persoonlijk! Want zij alleen verdient alle respect, credits en wat dies meer zij! Super bedankt Ankie! Heel herkenbaar, maar ook enorme support. Ikzelf ben ook schrijver/columnist/blogger. Dus weet exact wat je bedoelt en waar je het over hebt.. Maar ik denk dat jij net als ik weet hoe ontzettend belangrijk goede Communicatie (ons werk dus) is! Dat is iets wat mij op de been houdt en me niet doet opgeven. Bedenk dat zelf ook a.u.b. Natuurlijk krijg ik ook veel onbegrip, vooroordelen en alle stront over me uitgestort. Part of the job, denk ik dan. En eigenlijk zijn zij de grote verliezers! De stumpers die zich niet de moeite nemen zich ergens in te verdiepen, maar wel hun mening spuien op niet mis te verstane wijze. Wist jij wel berucht Nederlanders zijn om hun “Grote Bek”? De hele wereld heeft het erover en het is algemeen bekend. Daar benik niet trots -laat staan, blij om! Want wordt je dan nog wel serieus genomen? En dan ben ik (Godzijdank) nog niet eens Nederlander, maar van Duitse afkomst. Misschien dan juist, zie wat die domme Nederlanders zichzelf aandoen. Met hun “Grote Bek” commentaar. (Noem het: overhaaste conclusies). Want ergens op gebaseerd is het meestal niet! Dus zetten zij zichzelf voor schut. Zeg dan maar gedag tegen je geloofwaardigheid! Wij Correspondenten lijden daar ook onder! (De goeden lijden onder de slechten). Trieste zaak is dat ik mij genoodzaakt zie terug te keren naar Duitsland, als het om deze reden is. (Terugkeer naar “huis” is opzich nooit erg natuurlijk). Maar vooral de “Stank voor Dank” die je hier ontvangt, dat doet behoorlijk pijn! Je neemt het voor groeperingen op en wat krijg je ervoor terug? Alleen maar disrespect en ondankbaar commentaar! Triest, heel triest! Maar jij staat tenminste (net als ik) niet alleen! Bedenk dat wel! Dus ga lekker door met je (geweldige!) werk en inzet. Ook al wordt het niet gewaardeerd en onderschat. Er zijn altijd lezers bij wie het wel aankomt en gewaardeerd. (Maar die hoor je meestal niet). Alle lof en succes gewenst! Romy Fisher. (momenteel vanuit Den Haag).
ach ja azijnpissers zijn er altijd overal. tuurlijk as je schrijft kan je ook ni verwachten dat iedereen altijd alles goed vind. maar vooral blijven schrijven wat jij wil.
dank je wel!
Dank je wel voor jouw mooie reactie! x
Helemaal mee eens Tineke!