Ik ben momenteel onwijs dankbaar, ik ga geen onzin verhaal houden over dat ik dankbaar ben dat ik dit allemaal mag meemaken omdat er vast en zeker een reden is. Maar ik ben dankbaar voor de mensen om mij heen.. de beide gezinnen en families, de goede vrienden, vrienden en kennissen, maar uiteraard ook alle lieve lezers van JLB!.

Ziekenhuis

Zoals jullie weten lig ik de laatste tijd meer in het ziekenhuis dan dat ik thuis ben. Dit is balen, terwijl ik waarschijnlijk als je het me in het echt vraagt, in je gezicht zou zeggen dat ik het wel gewend ben. En ja, dat laatste ben ik ook. Maar dat wilt niet zeggen dat het niet meer balen is. Het is letterlijk behoorlijk klote. Hoe lief iedereen ook is op 3 Noord in het Erasmus MC, want daar mag ik helemaal niet over klagen. Het is rot om bij je gezin weg te zijn. De eerste paar jaar van je kinds leven doen ze zoveel nieuwe dingen, en ik mis zoveel mooie stappen van Zayne, zo moesten wij bijvoorbeeld in het ziekenhuis zijn eerste verjaardag vieren en zag ik zijn eerste stapjes in het ziekenhuis. Het personeel ziet Zayne letterlijk opgroeien en iedereen kent hem en komt hem een aai over zijn bol geven als ze hem zien.

Kaarten en bloemen

Ik krijg nog steeds regelmatig onwijs lieve kaarten opgestuurd, en laatst zelfs bloemen via de post! Ik ben hier onwijs dankbaar voor. Het zijn de kleine momenten waarop je weet dat mensen aan je denken. Ik geniet hier zo enorm van. Net voor mijn laatste opname kreeg ik bloemen opgestuurd van familie, deze zijn mee naar het ziekenhuis gegaan, weer terug naar huis en twee dagen later weer terug mee naar het ziekenhuis. Zelfde geldt voor de kaarten. Ik heb een grote doos waar ik al jaren kaarten in bewaar, zo heb ik nog lieve briefjes van mijn opa en oma die inmiddels overleden zijn. En van alle bloemen die ik krijg maak ik foto’s en bewaar ik op mijn telefoon, deze gebruik ik vaak als achtergrond zodat ik extra lang van ze kan genieten.

Bezoek

Ook ben ik onwijs dankbaar voor alle bezoekjes die ik krijg in het ziekenhuis, zoveel mensen die de tijd en moeite nemen om even langs te komen elke keer, of regelmatig. Ik ben jullie allemaal dankbaar, jullie maken het in het ziekenhuis liggen een stuk dragelijker.

Dankbaar voor appjes en social media

Heel de dag door krijg ik de liefste whatsapp berichten, van: “Hoe gaat het met je? “tot “ik denk aan je en ik hou van je!”. Dit is zo fijn. Daarnaast probeer ik via social media iedereen regelmatig op de hoogte te houden hoe het met me gaat. Sommige mensen vinden dit gezeik, dat mag. Ik doe het via die manier omdat ik nou eenmaal er voor gekozen heb om mijn ziekte open en bloot te delen met iedereen. Maar ook omdat het me veeeel minder energie kost om continu alles te delen met iedereen.  Hier krijg ik ook enorm veel berichtjes op, zoals het verhaal van mijn peg.. wauw! wat een enorm lieve reacties zeg!!

 

Lieve mensen, ik hou van jullie allemaal en ben dankbaar dat ik zoveel mooie mensen om mij heen mag hebben.

 

Dikke knuffel,

Stephanie

p.s. Wil jij mij ook een kaart sturen? Vraag dan aan Esli het adres waar ik op dat moment verblijf (thuis/ziekenhuis).