“Mijn vrouw heeft een enorme hekel aan jou.” Er is een man naast mij komen staan aan de bar. Zijn ogen loensen een beetje van de drank. Ik heb net een wijntje besteld, een ontspanning zo op de vrijdagmiddag in de kroeg. Maar nu staat de grote man naast mij en ik kan geen kant op. “Oh?” zeg ik, niet wetend wat ik met deze opmerking moet. “Ja,” zegt de man, “Een enorme hekel. Ik weet niet waarom, je zult wel iets in jouw stukjes hebben geschreven. Dat vond ze heel stom. Maar ik vind je best leuk hoor!” Ik kon alleen maar denken: Doe eens lief!

Hekel hebben aan

De dag erna denk ik terug aan de opmerking van deze man. Waarom heeft zijn vrouw zo een hekel aan mij? Haar man zou nooit een flirterige blik van mij krijgen dus dat kan het niet geweest zijn. Ik ken haar niet eens. Wat zou ik verkeerd hebben geschreven? Ik stel mijzelf allerlei vragen maar de grootste vraag blijft eigenlijk: Waarom vertelt deze man mij dit? Omdat het kan. Omdat hij zich misschien lekker voelt als hij een nare opmerking kan maken. Net als zoveel anderen die onaardigheden de wereld in gooien.

Zeggen wat je denkt

Velen voelen zich geweldig om een ander met speldenprikjes diep in het hart te porren. Niet beseffend wat voor een effect het op de ander kan hebben. Soms rondweg onderuit halen. Op Social Media hebben sommige beheerders hun handen er vol aan om alle drek die gepost wordt te verwijderen. Beledigingen en discriminatie. Wij leven op een plek waar de vrijheid van meningsuiting wordt gezien als een heel hoog iets en dat is terecht. Gelukkig mogen wij zeggen wat we willen maar dat wil niet zeggen dat het altijd moet. Soms denk je alleen de opmerking…

Doe eens lief

Natuurlijk steek ik mijn hoofd soms ook boven het maaiveld. Natuurlijk zijn de reacties bovenal het meest positief. Het maakt mijn dag soms dan ook helemaal goed met 193 likes en 45 lovende reacties op bepaalde blogs. Maar ik ben nooit bang om het mikpunt te worden van discussie of in het oog van een storm te raken met een uitgesproken mening of verkeerde opmerking. Want ik weet als ik mijn mening geef of iets meer laat zien dan de “bedoeling” is, ik kan rekenen op een digitale bak stront. Sire heeft niet voor niets de hashtag #Doeslief in het leven geroepen. Gelukkig heb ik die emmer nog niet gehad tot die opmerking van de man op de vrijdagmiddagborrel…

Stilte

Opmerkingen zijn goed, opbouwende kritiek ook. Maar een ander een vervelende dag geven puur omdat je jezelf dan beter voelt daar heb ik moeite mee. Nu zei de man met zijn hekelvrouw het gelukkig allemaal best netjes, maar de vraag blijft waarom hij moedwillig mij een rotgevoel wilde bezorgen. Nu met mijn 40+ leeftijd gooi ik het makkelijk over mijn schouder. Iets wat zijn voordeel dan wel heeft met deze leeftijd, je trekt je minder aan wat anderen zeggen. “Ik zeg wat ik denk” brullen dan de grof gebekte, mocht ik het ooit aan hun vragen. En dat mag. Maar het is soms zoveel chiquer je mond te houden. Of je aan de hashtag #doeslief te denken. Maar soms word ik dan net als die vrijdagmiddag overvallen en ben ik, zo ad rem ik altijd ben, opeens stil… terwijl ik mij achteraf bedenk dat ik had moeten zeggen: Laat je vrouw dan maar achteraan sluiten in de rij. Maar ik was wel zo chique om stil te zijn…

Voor mijn haters, helaas kunnen jullie je gal niet spuwen want de komende tijd geen blog van mij omdat ik afscheid ga nemen van mijn hernia. En voor mijn liefhebbers; I will be back!