Een tijdje geleden vertelde ik dat mijn spiraaltje om miraculeuze wijze uit mijn baarmoeder wist te ontsnappen. Ik ben langs de dokter gegaan om deze officieel te laten verwijderen en zij deelde mij mee dat ik last had van overmatige weefselgroei. Alvorens ik terug mocht komen, moest ik mijn eerste menstruatie afwachten. Ik wachtte en wachtte, maar mijn menstruatie bleef uit.
Gekke dromen
De droom dat je zwanger bent of opeens kinderen hebt klinkt voor velen bekend in de oren. Mijn droom was ietwat anders, ik droomde dat ik zwanger was van mijzelf. Jaja, wegens een mislukte eicel wat het dubbele aantal chromosomen bevatte werd ik zwanger. Super raar en in het ziekenhuis geloofden ze mij niet totdat ze een DNA test konden doen.
Gekke droom of niet, aangezien mijn menstruatie uitbleef werd ik toch een beetje zenuwachtig. Wat als die droom een voorteken was? Seks of nie,t één zwangerschapstest later bleek dat ik niet zwanger was, natuurlijk. Wat was er dan wel aan de hand?
Bel die dokter nou eens
Na vele weken werd ik eindelijk eens ongesteld, acht weken lang heb ik gewacht. Tijdens mijn menstruatie kon ik niet naar de dokter vond ik en iedere dag daarna was er wel weer een reden om de dokter niet te bellen. Ondertussen is mij velen en velen malen verteld dat ik echt moet gaan bellen. Er zijn zelfs mensen die hebben aangeboden om mee te gaan als ik niet durf.
En dat is het, ik durf niet. Wat nou als er echt iets mis is, wat nou als ik endometriose of kanker of iets anders engs blijk te hebben, wat nou als ik geen kinderen meer kan krijgen of als mijn baarmoeder verwijderd moet worden? Wat dan? Kleine kans natuurlijk, waarschijnlijk is het allemaal heel onschuldig, maar dan moet ik wel gaan zodat ik het weet.
Dat is niet het enige
Er zijn nog veel meer redenen om de dokter te moeten bellen. Ik moet nog altijd op zoek naar een goede therapeut, ik moet een verwijzing hebben naar de reumatoloog, ik moet nog een aantal verwijzingen hebben, er moet weer eens bloed worden geprikt en ik wil weten waar die stomme rot vermoeidheid vandaan komt, want dat ben ik echt helemaal zat.
Het helse gevecht tegen de vermoeidheid
Iedere dag opnieuw word ik moeër wakker dan toen ik ging slapen, iedere dag is het een gevecht. Hoe kom ik de dag door zonder in slaap te vallen? Waar liggen mijn grenzen? Wanneer pak ik mijn rust en hoe? Dat zijn allemaal vragen waarop ik nog geen antwoord weet. Ik heb totaal geen inzicht in waar mijn grenzen liggen. Het is alsof dit steeds verschuift.
Ben ik bang voor de dokter
Wil je het korte of het lange antwoord? Ja, eigenlijk ben ik best bang voor de dokter. Niet omdat dokters vervelende mensen zijn (soms ook wel, het blijven immers mensen), maar omdat ik bang ben voor wat ze adviseren. Meestal krijg ik namelijk een vagelijk ongevraagd advies en word ik weer met lege handen naar huis gestuurd. Mijn eigen vertrouwde dokter is gestopt met werken. Nu moet ik op mijn kop gaan staan voor een doorverwijzing en dan krijg ik deze vaak nog niet. Als ik daar kom met mijn klachtenlijst lijken ze mij bijna uit te lachen en mag ik 1 klacht kiezen om over te praten, dat het met elkaar in verbinding kan staan vinden ze maar ver gezocht.
Ik ben op zoek naar een nieuwe huisarts in de buurt, aangezien deze zich sowieso aan de andere kant van de stad bevindt. Moeilijk? Ja. Eng? Doodeng. Maar het moet, wish me luck!
