Druk, druk, druk..
Een leven met een kind is druk! Veel kraambezoek, het huishouden, koken, luiers, flesjes, enz. Op dit moment ligt Zayne lief naast mij te slapen en hij moet al bijna weer een flesje.
Consultatiebureau:
Vorige week zijn wij voor het eerst naar het consultatiebureau geweest! Op de meeste sites lees je dat het consultatiebureau een verschrikking is, dus was ik lichtelijk zenuwachtig om te horen of wij het allemaal wel goed deden. Toen wij daar aankwamen was het zelfs het tegenovergestelde van wat er allemaal geschreven wordt over het consultatiebureau. De arts was een heel lieve vrouw en zij stelde ons gerust. Zayne doet het heel erg goed en groeit op schema,.Het is zo bijzonder dat een kind met een achterstand vanwege vroeggeboorte, het zo goed doet! Hij drinkt goed, kan al goed volgen met zijn ogen en heeft al flinke spierkracht!
Zeeland:
Afgelopen week waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Om dat te vieren zijn wij naar Zeeland gereden om gezellig met elkaar deze dag door te brengen. Wij zijn eerst een tussenstop gaan maken in Goes, bij een stelletje waarvan de vrouw destijds ook op de zwangeren/kraamafdeling lag en waarmee wij het goed kunnen vinden. Het was erg leuk om hen en hun zoontje weer te zien. Wat lijken hun zoon en Zayne toch veel op elkaar!
Hierna reden wij door naar de camping in Renesse waar wij gezellig met elkaar geproost hebben op het huwelijk van mijn ouders. Mijn ouders, Roderick en Esli proostten met een lekkere Asti (champagne), ik water met citroen en munt en Zayne zijn flesje melk! Nadat wij nog gezellig een tijdje hadden zitten kletsen, zijn wij de spullen gaan pakken en zijn wij naar het restaurant ‘Our Seaside’ gereden, hetgeen een bijzonder lekker en goed restaurant is en gelegen is aan het strand. Papa en mama bestelden een grote schaal met allerlei vissoorten, mijn broertje Roderick koos voor een T-bone steak, Esli koos voor een lekkere vette vis en ik koos voor mosselen. Na hier intens van genoten te hebben, zijn wij teruggereden naar huis!
Gynaecoloog:
Gedurende een paar dagen had ik enorme last van mijn litteken. Ik kon niet meer zelfstandig opstaan van de bank. Als ik uit bed wilde komen, dan moest ik soms wel een minuut lang wachten voor ik eindelijk rechtop kon staan. Het litteken was niet rood en ik had geen koorts, dus het kon geen abces zijn. Na een aantal dagen heb ik toch besloten om de gynaecoloog te bellen, omdat het wel heel raar was na zoveel weken. Voor de zekerheid zijn wij toch maar naar de afdeling gynaecologie in het EMC gegaan. Wij kwamen daar de arts die de keizersnede had uitgevoerd nog tegen en hebben wij nog even met hem staan praten. Hij was blij dat wij er zo goed uitzagen en dat Zayne het zo goed doet! De gynaecoloog, die mij op de afdeling behandelde en waarvan ik hem dus kende, zag gelukkig geen gekke dingen, wel verplichtte hij mij om het wat rustiger aan te gaan doen.. en voor mijn doen, doe ik al zo weinig! Ik zei tegen hem dat er echt geen tweede kindje zou komen. In zijn ogen zag ik opluchting. Toen ik hierom moest lachen en zei dat ik het wel zag in zijn ogen, moest hij ook lachen en zei hij dat hij daar maar geen uitspraken over deed!
Helaas een beetje korte blog, maar zoals jullie lazen, moet ik het rustiger aan gaan doen, dat betekent nu afsluiten en mijn bedje in (het is maandagavond half 1 ’s nachts). De komende dagen ga ik lekker in de tuin barbecueën met vrienden en lekker wandelen met Zayne voor wij weer een paar dagen naar de camping gaan! Heerlijk een weekje vakantie vieren!
