Afgelopen dagen heb ik veel nagedacht of ik dit bericht wil schrijven. Recentelijk kwamen er stukken van Erica Meilands biografie naar buiten en werd ze aangesproken over bepaalde passages die hier in staan. De mening die ze gaf over mensen die een hoofddoek dragen waren duidelijk.
De opmerkingen van Erica Meiland
Ze zegt onder andere: ‘Er is echt geen meisje dat in de zomer op de fiets wil met een hoofddoek om. Je wil gewoon de wind in je haren voelen. Dát is vrijheid. Ik ben ook voor een burkaverbod. Rot op joh, met je burka. Ik heb weleens drie van die pinguïns in de Hoofdstraat in Noordwijk zien lopen. Dat is toch niet normaal? Gewoon niet doen hier.’
Er staat meer in haar biografie, maar dit stuk wordt het meest gedeeld in het nieuws en is ook de reden waarom ik het benoem. In het tv-programma Jinek geeft Chantal Janzen aan dat Erica geen idee heeft hoe moslima’s zich voelen. Erica reageert hierop met: ‘Dat probeer ik uit te leggen. Door er constant op te hameren- wees rein, wees volgzaam- vinden vrouwen dat fijn. Als ik zo was geboren, had ik ook gedacht dat ik me netjes moest afdekken voor mannen’.
Een hoofddoek is niet automatisch een beperking van vrijheid. Ik heb hier voor gekozen, als SINGLE moslima
Ik lees de stukken met verbazing en het zet me aan het denken. Persoonlijk vind ik het jammer dat er zoveel onderling onbegrip is: een hoofddoek is niet automatisch een beperking van vrijheid. Ik draag zelf drie jaar een hoofddoek en ik ben er blij mee. Hier heb ik zelf voor gekozen, alléén. Ik heb geen man die dit voor mij beslist. Mensen suggereren dat vaak en daarom krijg ik meestal als eerste opmerking: ‘dit moet zeker van je man’. Nogmaals, ik kies zélf voor mijn hoofddoek en dat is voor mij vrijheid. Het is de vrijheid om te doen wat ik wil en hoe ik het wil. Mensen begrijpen het vaak niet merk ik, zeker als ze mij zonder hoofddoek kennen ‘want mijn haar is zo mooi’. Voor degene die daar mee zit: mijn haar is nog steeds mooi.
Een slechte hoofddoekdag is hetzelfde als een slechte haardag
In alle eerlijkheid, ben ik mijn hoofddoek wel eens zat? Nee. Heb ik wel eens een slechte hoofddoek dag? Ja! Ken je dat die slechte haardag? Je speld glijd uit. Je rare spriethaartjes schieten alle kanten op. Je hebt het net gewassen maar het lijkt al weer vet. Met een slechte hoofddoekdag bedoel ik dat ik een sjaal draag die heen en weer glijd, of ik heb een verkeerde stof gekozen die gewoon te warm is. Wat ik bedoel te zeggen is dat de ongemakken die je zonder hoofddoek had blijven bestaan, alleen uiten ze zich nu anders.
De vrijheid waar Erica het over heeft over de wind door je haren voelen.. Ik weet ook de klitten er na nog..
De vrijheid die Erica benoemt om de wind door je haren te voelen op de fiets, die herinner ik mij. Ik vind het heerlijk. Vond ik de klitten eruit halen daarna heerlijk? Nee. Dus maakte ik een knot of een staart om dat te voorkomen. Is dat wapperende “vrije” gevoel dan weg? Ja. Met een sjaal om je hoofd maakt het overigens geen verschil want door de stof heen voel je alsnog de wind. Eindstand: zowel met áls zonder hoofddoek ervaar ik de wind en de “vrijheid” die erbij hoort.
Niet elke moslima kiest voor de Islam door de druk van een man of haar familie
Het stuk waarin Erica aangeeft dat ze ook zo zou denken als ze zo geboren zou zijn, daar kan ik deels in meekomen. Met de nadruk op deels, want alleen het gedeelte ‘als jij elke dag hoort dat iets zo is, dan geloof je dat’. Dit gaat echter niet op voor de moslima die de keuze maakt voor Islam en het dragen van een hoofddoek, alleen en zonder druk van haar man of familie.
Iedereen is uniek
Ieder verhaal van ieder mens is uniek. Iedereen heeft zijn eigen mening en eigen ideeën, helaas lijken we dit meer en meer te vergeten met elkaar. We hebben zoveel regels, zoveel ideeën en opvattingen en lijken elkaar het licht in de ogen niet te gunnen. We raken snel verstrikt in een welles-nietes verhaal als het om bepaalde punten gaat. Denk onder andere aan Corona en de regels daaromheen, Sinterklaas, religie in al haar verschillende vormen en de politiek.
Konden we maar iets meer begrip voor elkaar hebben. Iets meer geduld. Iets meer compassie.
