Eenzaamheid en Liefde

“Heb ik vandaag al gezegd hoeveel ik van je hou? Ik hou van je!” dat zei mijn moeder iedere dag tegen mij totdat de kanker haar leven overheerste. Iedere dag draaide om liefde. Nu ik alleen ben is dat anders, heel anders. Om eerlijk te zijn leef ik een beetje in eenzaamheid. Mijn moeder is niet de enige die ik in die tijd verloren heb.

Mijn zeventiende verjaardag was een maand nadat mijn moeder was overleden. Een hoop vrienden van mij waren aanwezig en buiten de dubbele gevoelens om was het een prima verjaardag. Dat is de laatste keer geweest dat ik de meeste van die mensen heb gezien. Een groot die van die vrienden had ik al bijna mijn hele leven en anderen mijn gehele middelbareschooltijd. Vrienden door dik en dun, dat was altijd het geval geweest tot nu. Een enkeling die ik nog heb gesproken vertelde mij dat het kwam doordat er altijd dingen in mijn leven speelden en daar hadden zij genoeg van.

Mijn achttiende verjaardag had een ander beeld. De gastenlijst was volledig vernieuwd. De meeste van deze mensen kende ik nog niet zo lang en daardoor hadden we geen echte band opgebouwd en is dat contact binnen enkele weken/maanden ook verwaterd. Dat was de dag dat ik besloot om geen verjaardagen meer te vieren.

Door alles wat er in mijn leven speelt/heeft gespeeld heb ik vrijwel al mijn vrienden verloren. Ik heb nog een paar mensen die ik twee á driemaal per jaar zie. Ik ben hard bezig om mijn sociale leven te verbeteren, maar dit gaat langzaam als je niet honderd procent gezond bent. Die mensen zou ik best vaker willen zien, maar ik wil ze niet overrompelen. Daar ben ik namelijk erg goed in 🙂

Rekening houden met mijn gezondheid is lastig en dat snap ik ook wel, maar dat maakt het voor mij weer lastig. Als ik buitenshuis afspreek ga ik al snel over mijn grenzen. Als ik hier wat van zeg hebben ze daar op dat moment vaak wel begrip voor, maar ze laten mij daarna wel links liggen. Soms zeg ik daarom niks. Maar de laatste paar maanden ben ik lichamelijk hard achteruit gegaan (mentaal vooruit, jee!), dus dan moet ik er wel wat van zeggen en dat is moeilijk. Hoe meer ik zeg, hoe groter de kans dat er geen volgende keer komt..

Vriendschap is ook liefde. En dat is mijn grootste gemis. Ik mis liefde. Op wat voor een manier dan ook. Ik ben opgegroeid met het idee dat alles in het leven draait om liefde. Liefde is overal en alles is liefde. All you need is love!
Ik geef graag wat liefde weg in ruil voor een beetje liefde van de ander. Ik hoop dat ik een plekje vind tussen vrienden en ziek zijn, een plek waar de liefde groeit, weg van de eenzaamheid.