Ieder jaar is het weer hetzelfde liedje: na ongeveer 2 a 3 weken in het schooljaar is het tijd voor de eerste ouderavond van de kinderen. Een verplicht ritueel waar de meeste ouders niet met de meeste enthousiasme naar toe gaan.
Basisschool
Zit je kind op de basisschool, dan prop je jezelf op een kinderstoel waardoor je gebroken die klas weer uitgaat vol met alle informatie van dat jaar, waarvan ik de helft al vergeten ben omdat het vaak warm is en de hoofdpijn na een half uur al op komt.
Middelbareschool
Op de middelbare school word je met alle ouders van dat jaar en dat niveau in een grote zaal verzameld waarna de leerjaar coördinator een praatje doet, zinnen als begeleid uw kind nog steeds, en we houden de lijntjes kort lopen als een rode draad door de infoavonden van alle middelbare schooljaren heen. 2 vakjes op de bingokaart. Er wordt beloofd dat het een mooi jaar wordt. 3e vakje op de bingokaart. Mentoren die op een rijtje zitten steken hun hand omhoog zodra de naam genoemd wordt, terwijl jij je afvraagt welk klasnummer had mijn kind ook alweer. 4 vakjes op de bingokaart. Ik zat vroeger in 2A of 2B maar nu zijn klassen als ZBT2B meer normaal dan uitzondering. Na een gesprek van 10 minuten in de grote zaal hoor je naar welk lokaal je moet voor welke mentor en daar gaan we allemaal weer. Je komt altijd bekende ouders tegen zeker in een gemeente/dorp als de onze en je baant je een weg door de grote school.
Mentor
En dan zit je met z’n allen in het lokaal van de mentor, bij ons is de standaard opmerking als we ons voorstellen als de ouders van onze 14 jarige, ja dat dacht ik al, aangezien de mannen bij ons thuis nogal veel op elkaar lijken. En je neemt plaats in stoelen waar je ineens wel inpast. Wij hadden dit jaar een infoavond voor een tweede jaar, onze 14 jarige doet 2 havo/vwo gezellig nog een keertje, dus eigenlijk gingen we meer voor kennismaking met de mentor dan voor de info. En dan begint het…
Schoolbord
Waar er in de oertijd nog een schoolbord in de klassen hing hangt er nu een mooier scherm dan wij thuis aan de muur hebben hangen. En aangezien het een iPad klas is wordt alles via de iPad gedaan. De leraar laat een presentatie zien met de schoolfoto’s van vorig jaar en wil daarna iets laten zien via een ander apparaat en dat moet soepeltjes verlopen, maar zoals zo vaak als je iets soepeltjes wil doen voor een groep gaat dat natuurlijk stroef; grappen ‘als ik vraag het meestal aan de leerlingen’ en ik moet ze natuurlijk wegwijs maken op de iPad komen voorbij. 5e en 6e vakje op de bingokaart.
De mentor vertelt in het kort wat over de klas, dat het “bijna” allemaal geweldige leerlingen zijn. 7e vakje op de bingokaart, we gaan goed!!! Het blijven natuurlijk Pubers en die hebben wel eens de neiging om laks te worden in het 2e jaar. Weer twee vakjes op de bingokaart. En dan komt de vraag hebben jullie nog vragen?
Vragenrondje
De ouders zijn aan de beurt, zet je maar schrap meneer de mentor… Vraag 1 is vaak: Mijn kind zit in Masterclass, die gaan toch altijd over naar het 3e jaar en hoeven dan pas te kiezen terwijl je net zei dat ze eind van dit jaar kiezen? ‘Vorig jaar was er veel uitval’ en ‘werkt Magister dit jaar wel goed?’ zijn altijd standaard. Ondertussen wordt het in het lokaal steeds warmer en zie je dat de gescheiden ouders die al niet bij elkaar zaten elkaar echt niet meer leuk vinden. En er is altijd wel een bijdehante ouder die het beter weet dan de mentor want dat huiswerk maken ze toch niet.
En zo haal je in het vragenrondje de laatste 6 vakjes op je bingokaart. Na afloop stel je nog je vragen over je eigen kind 1 op 1 terwijl de rest in de rij staat te wachten en loop je samen de school weer uit.
En als prijs voor het halen van die volle bingokaart? Gaan we maar samen wat eten want dat hadden we wel verdiend. Op naar de eerste rapportgesprekken.
