Intussen ben ik weeral enkele weekjes thuis. Nog steeds vind ik dat idee alleen al een heerlijk gevoel. Wat een geluk had ik om met dit warme weer naar buiten toe te kunnen en niet langer weg te smelten vanachter een of ander ziekenhuisraam.
Het gaat goed met me, intussen zijn er al zo’n 8kilo weer aan sinds begin mei! Heerlijk is dat, om me weer mooi te voelen, en zorgelozer naar buiten te kunnen gaan. Ik trek gewoon een zomerjurk aan -jahaa, eentje zonder mouwen- zonder me mentaal voor te bereiden op eventuele blikken van de buitenwereld. Mijn gezicht is rond als van een jong meisje, ik heb zelfs iets van een buikje, stel je voor! Ik zit weer goed in mijn vel, letterlijk en figuurlijk. Stiekem hoop ik dat als ik binnenkort op controle ga naar het ziekenhuis, de sonde er wat eerder uit mag nu het zo goed gaat. Ze zit er nu dik twee maanden in, en met dat warme weer is het best af en toe irritant. Maar de opbrengst is groot, en daar doen we het voor he!
Op een ander gebied gaat het dan weer heel wat minder met me. Ik sukkel -en neem dat maar heel letterlijk- al dik twee weken met ontstoken achillespezen tesamen met dikke olifantenvoeten van twee soorten oedeem. Krijg je dat weer! Het doet lekker pijn en ik loop erbij als een kreupele eend. Als ik gas geef te voet, schuifel ik amper vooruit, hihi.
Ik word stilaan heel vermoeid van de pijn en voel me übersexy als ik daar over de straat pikkel. Meestal lig ik met de voeten in omhoog, dat lucht wat op. Medicatie kan dan weer niet voor mijn nieren. De kinesiste doet wat ze kan. Verder liet mijn lieve papa zijn creatieve brein loss gaan en timmerde een verhoog voor mijn benen in bed. Lief toch?
Nu, stel je het volgende voor: ik ben met een vriendin ben naar een terrasje in de buurt gestrompeld en heb een heerlijke middag met de voetjes omhoog. Aan het eind van de middag kruip ik de trappen op naar binnen toe om de rekening te gaan betalen. Staat er daar een man die me aanspreekt en zegt dat ie al heel de middag gezien had wat een mooi meisje ik was, alleen jammer dat ik er “zo” uitzag. Ik vond dat best grappig en charmant, en zei dat ik dat niet zo erg vond, want dit is wie ik ben en dit maakt dingen mogelijk. Zo is het toch, niet? Het eindigde ermee dat ik een telefoonnummer in de pocket mee naar huis nam… wordt vervolgd?
Clou van het verhaal is het volgende. To all you single ladies, stop een sonde in je neus en doe een sexy kreupele eend na: dan weet je nooit wat je overkomen kan …
