We doen het allemaal wel eens, Fake It And Do It Well. Je komt kennissen tegen komt die je niet wilt belasten met al jou medische problemen die ze toch niet willen horen, je zegt gewoon dat het goed gaat. Herkenbaar?

Dit doen we niet omdat we perse willen liegen, maar ook omdat we ons zelf willen vertellen dat als wij positief ingesteld zijn wij de dag aankunnen. We hebben allemaal namelijk dat stemmetje in ons hoofd wat zegt; Steef, ik kan vandaag echt niet, ik heb zoveel pijn, blijf in bed alsjeblieft en rust uit. De ene keer luister ik braaf naar mijn lichaam, maar de andere keer ook niet.

Waarom? Omdat het soms ook helpt om je even leuk op te maken, en maar even koffie gaat drinken. Zo heb je toch iets gedaan, je kan daarna rusten, maar het belangrijkste van alles is dat je vrolijk bent omdat je iets hebt gepresteerd vandaag. Je hoeft namelijk niet gelijk een marathon te lopen. Het gaat maar om kleine, simpele dingen, dingen die het leven zin geven.

Zoals ik eerder verteld heb heb ik een half jaar alleen in bed doorgebracht, met heel zelden, op een goede dag, is een rondje vijver in de rolstoel. Op dat moment was ik zo depressief omdat ik niks meer kon ondernemen. Tot ik het in mijn hoofd ben gaan omkeren.

Ik zorgde dat ik uitgerust was als Esli vrij was. Zo zijn wij samen van het rondje vijver wandelen, wekelijks uit gaan breiden. Even een klein boodschapje halen, koffie drinken, lunchen, tot een half uurtje een wandelingetje door het winkelcentrum. Dit ging mijn mood verbeteren. Ik had weer zin in het leven, want er was ineens weer een klein zonnestraaltje achter die donkere, onweer wolken.

Wat ik hier mee bedoel is dat je dus het klein aan moet pakken, en daarna ook daadwerkelijk moet rusten. Want ik praat hier absoluut niet over overbelasten, vergis je daar niet in. Het gaat erom dat je jezelf pusht om zoveel mogelijk te doen binnen jou bereik. Lees goed, JOU bereik.

Ik weet dat het heel verleidelijk is om te kijken naar wat andere mensen doen. Dit werkt niet. Deze mensen zijn in een andere fase. Misschien zit jij nog in fase 1 van je (ziekte) proces terwijl andere mensen in fase 3/4 zitten. Je maakt jezelf alleen maar gek als je gaat vergelijken met deze mensen.

En soms heb je van die momenten dat je het allemaal even niet meer kunt Faken, dit is ook goed. Je hebt het even gedaan, dit gaf je motivatie en nu is het over met de pret en ga je even een serie kijken of een middag dutje doen.  Wees trots op jezelf dat je iets ondernomen hebt.

De reden waarom ik dit vertel, want misschien is het voor sommige van jullie heel normaal, is dat er genoeg mensen zijn die in een neerwaartse spiraal zitten. Deze mensen proberen niet eens meer te vechten. Ik ben hier vandaag om jullie aan te moedigen. Geef niet op. Jij kunt dit! Ik geloof in jou. Wat heb jij te verliezen dat jij het niet eens probeert?  Niks toch? En wat heb je wel niet te winnen.. Zoveel meer!! Sta op, ga het faken vandaag, het voelt misschien wat raar in het begin, maar ik ben hier om jou te vertellen dat het werkt!

Heel veel succes en stuur me alsjeblieft een berichtje hoe het gegaan is!?

Liefs,

Stephanie

IMG_20150711_223730