Als er één ding is wat je cadeau krijgt als chronisch zieke, is het wel het feit dat je je erover moet zetten. Punt uit. Want ook wij willen liefst alles lekker zelf doen. Maar neem het nu maar van mij aan. Heb je een probleem? Laat je helpen!
Hulptroepen
Het kan nog steeds na al die jaren een beetje kriebelig voelen, als ik mezelf alweer tegen grenzen voel botsen en de hulptroepen moeten ingeroepen worden. Omdat het normaal niet zo zou moeten gaan. Pas op, uiteraard hebben we allemaal andere mensen nodig! Wie zouden we zijn zonder onze loved ones? Maar vanzelfsprekend kunnen voor spoonies soms simpelweg dingen niet die voor andere leeftijdsgenoten een fluitje van een cent zijn. Dingen vragen van mensen om me heen gebeurt bovendien niet 1 keer, maar ontelbare keren. Met als gevolg dat je je echt moet trainen in het erop vertrouwen dat ze je nog steeds even graag zien, ook al moeten zij steeds maar dingen voor je doen, of steeds naar jou toe komen ipv jij eens naar hen. Lesje in overgave in vertrouwen, dit. En geloven dat ook jij een toffe bent, hoe dan ook.
Over prinsessen en kabouters
Heb je een probleem? Dan komen de helpers in zicht. Zodat ik me lekker als verwend prinsesje kan gedragen; languit op mijn troon, terwijl anderen zich uitsloven. Moet je ook eens proberen! Heerlijk is het om zelfs als je doodziek op de bank hangt, je huis gepoetst te hebben! Over multitasking gesproken! Al is de waarheid natuurlijk dat mijn trouwe poetshulp! kabouter van dienst was en alles spic en span maakte. En ik ervoor betaalde.
Laat je helpen en heb een probleem!
Maar … het loopt niet altijd even vlot en plots verspil je de energie die je wilde sparen door hulp te vragen alsnog. De laatste tijd loopt het echt vlot met de poetshulp, trouw op post. Ok, uiteraard doet zij dingen anders dan jij, maar wat ben je blij met haar hulp! En laat ons de rest catalogiseren als: nuttige levenservaring. bv. sommige poetshulpen kunnen een voordien toch wel echt wit bad na het poetsen letterlijk zwart maken. Anderen doen de klassieker en smeren jouw gezichtscremekes op tijdens hun shift. Anderen zijn totaal ongeschikt met twee linkerhanden, oeverloos stinkend naar het zweet en hartbrekend wanhopig om hun gezin te onderhouden. Ook heftig. Daar zit je dan en voel je je de uitbuiter die nee zegt. Of nog: de jongedame die niet in het minst geboeid was door het poetsen maar eerst en vooral bezorgd was om mijn ongehuwde staat en er kansen in zag om me te koppelen aan één van haar brothers zodat ik de bende kon gaan onderhouden.
Zie je wel? Dit had ik nooit meegemaakt als ik niet chronisch ziek was! Het heeft ook echt voordelen hoor! 😉
Boodschappenprobleem
Onlangs , onder het motto “Heb je een probleem? Laat je helpen!” had ik een nieuwe stap gezet om hulp bij de booschappen te regelen, Tot hiertoe kreeg ik veel hulp van het mama en papa-kamp, maar door omstandigheden willen beide partijen dat anders aanpakken. Kleine dingen kan ik zelf doen op dagen dat het lijf zo lief is me toe te staan naar buiten te gaan. Want ik ben zoals een klein kind: “zelf doen!”. Maar net zoals dat kleine kind kan ik nu eenmaal niet alles zelf. Niet erg, er blijken diensten te zijn waarin je je hulp redelijk op maat kan inkopen.
Raar dieet
Maar het parcours met de boodschappendienst was een beetje hobbelig. Ik heb dan ook een raar dieet, ik weet het. Dus dan krijg je verkeerde dingen, maar ook spulletjes over datum (kan iedereen overkomen, dat), terminaal verpieterde groenten en ook eens een tas die niet van mij was vol boodschappen die zeker niet voor mij waren Euh,,, doe jij boodschappen voor jezelf en betaal ik jou? Was een beetje mysterie dat laatste. Maar hej, ik ben bereid de blutsen met de builen te nemen, het is nu eenmaal niet je moeder die je graag ziet maar gewoon iemand die je betaalt. Komt goed, dacht ik.
Laat je helpen!
En dan plots: BAM! Komt mijn bestie/BFF in zicht. Een superwoman die bovendien kordaat uit de hoek kan komen en er dus geen discussie over duldde. Vanaf nu doet dat dierbare vriendinnetje die toch echt niet in de buurt woont dan ook nog mijn grote supermarktboodschappen. Dat doet ze omdat ze me graag ziet. En ik leer het te aanvaarden, omdat ik haar net zo graag zie.
Kortom, wees niet te eigenwjjs mensen. Ga niet te ver over je grenzen. Heb je een probleem? Dan is het helemaal oké om je te laten helpen…
