Rules. Too many rules. Regeltjes die ik van mijn ouders heb geleerd (‘links rechts links en dan oversteken’), van de maatschappij/leraren (‘altijd rechts fietsen’ ‘afval scheiden’), van mijn eigen ervaring (‘niet met mannen daten met een motor’), van de psycholoog (‘houdt routine in je dag, ga op tijd naar bed’) en van mijn ziekte (‘maar één ding doen op een dag’).
Sommige leer je the hard way (die van mannen op een motor) en sommige vanuit blijdschap (elke dag met mensen afspreken). Maar het zijn er zoveel! En soms conflicteren ze (bijvoorbeeld gezellig met mensen afspreken, maar wel laat ‘s avonds). Het voelt alsof ik een ontzettend strenge oma-duiveltje op mijn schouder heb zitten die me inschreeuwt wat ik allemaal NIET mag doen. En vaak houdt ze me tegen om echt van het leven te genieten. Soms moet je de regels laten varen dus! Maar welke?
Regeltjes
Ga eens een dag na welke regeltjes allemaal in je hoofd rondzweven en naar boven bubbelen om je tegen te houden. Waar komen ze vandaan? Van je ouders? Zijn ze anno 2018 nog relevant? Wat zou er gebeuren als je het eens niet deed? Is het nou echt zo erg om een dagje als je je moe voelt, je plastic in de restbak te gooien, je afwas te laten staan, je afspraak af te zeggen waar je geen energie voor hebt? Is het het af en toe waard om iets later naar bed te gaan, als je daarmee je vrienden kan zien? Zeg vaarwel tegen oma-duivel!
Bekijk ook welke je wel degelijk nodig hebt! Bij mij is gezond eten belangrijk, altijd eten meenemen als ik ergens heen ga, 50 cent in mijn portomonnee hebben voor wc’s (en eigenlijk zakdoekjes maar die vergeet ik standaard) en om 11 uur in bed liggen (na een rondje Headspace mindfulness).
Ook dat is voor jezelf zorgen.
En als je hiermee dan toch over je grens heen gaat: je hebt het geprobeerd. Het ergste wat mij ooit overkomt als het niet lukt, is dat ik moe word en pijn krijg. Hier ben ik inmiddels wel aan gewend! Morgen is er weer een dag, en dan begin in ik gewoon opnieuw! Met deze mindset heb ik al veel nieuwe dingen geleerd, over mezelf en ook over anderen. Veel nieuwe mensen ontmoet en avonturen beleefd. Was het de pijn waard? Vaak wel, af en toe niet. Ik zou zeggen 70/30. Ook test ik hiermee waar die grens nou eigenlijk ligt bij welke omstandigheden.
En: cut yourself some slack. Chronisch ziek zijn is al moeilijk genoeg. Alleen al voor het vechten tegen de ziekte ben je een fucking superhero. Je strijdt als David tegen Goliath. Als spiderman, batman en superwoman in één. Je hoeft niet óók nog zero-waste-woman of hippe-vegan-quinoa-kutje of hoge-hakken-altijd-fashionable-superwoman te zijn. Own that superpower!!
Ik ben superPDSwoman!
Wat is jouw superpower? En welke regeltjes leg jij jezelf op? Ik ben erg benieuwd naar jouw leven! Laat hieronder een reactie achter!
