Ik heb “soort van” afscheid genomen van mijn vrienden, familie en mijn man en kind voor de Whipple operatie
Het is heel emotioneel op het moment dat je niet zeker weet of jouw lijf die whipple operatie wel aankan.. Zeker na 36 ziekenhuis opnames en 30 alvleesklier ontstekingen, ontelbare operaties en behandelingen in 5 jaar tijd. Ondanks het heel kortdag was (ik hoorde 6 dagen van te voren de datum) heb ik heb daarom ,soort van, afscheid genomen van een aantal mijn goede vrienden in de hoop dat ik ze weer terug zou zien. Ik heb het niet met woorden gezegd, maar gewoon nog even met een paar vrienden afgesproken en ze op het eind een hele dikke knuffel gegeven. Ik denk dat sommige de angst wel in mijn ogen zagen. Maar ook van onze gezinnen, en wat het allermoeilijkste was, mijn ouders, Esli en vooral Zayne.. die kleine jongen die geen flauw idee heeft wat er allemaal met zijn mama gebeurd terwijl hij een paar dagen bij opa en oma Juliana mag logeren. Ik heb een filmpje opgenomen voor als ik het niet zou overleven, een filmpje voor Zayne waarin ik hem vertel hoeveel ik van hem hou, hoeveel hij wel niet voor mij betekend. Het moeilijkste wat ik ooit in mijn hele leven gedaan heb, en ik dacht dat je eigen begrafenis regelen heftig was.. Ik heb deze video ook verder nooit aan iemand laten zien, ik kan je wel vertellen dat ik het niet droog hield, en daarna volledig ingestort ben.