Waarom ga je soms naar links terwijl je eigenlijk naar rechts moet? In mijn puberteit wist ik precies hoe mijn leven moest gaan lopen:
- Naar Amsterdam verhuizen
- Motorrijbewijs of man met motor
- Geen kinderen
Nu +/- 24 jaar later ziet het er allemaal iets anders uit. Mijn woonplaats is nog steeds dezelfde, zelfs redelijk vlakbij mijn oude buurt. Motorrijbewijs is er nog steeds niet en die man met die motor is mijn huis ook voorbij gereden. En die kinderen, ja die zijn inmiddels 17 en 14 en de opvang zit vol met kleintjes waar ik stuk voor stuk gek op ben.
Ik had ook nooit gedacht dat ik zo jong, 21 jaar, zou trouwen en mama zou worden, terwijl ze absoluut geen ongelukjes waren, we hebben het bewust besloten.
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt.
Het klinkt als zomaar een raar zinnetje uit een mooi liedje van John Lennon. Maar de realiteit is wel dat het wel vaak zo is. Er gebeuren dingen in je leven die niet gaan zoals je zou willen. Een moeizame relatie met je partner, ouders, verkeerde prioriteiten. Een (chronische) ziekte en alles wat er in een leven op je pad kan komen.
Het is makkelijk om te blijven hangen in wat had kunnen zijn. Ik persoonlijk heb die neiging heel erg vaak. Wat als …..
- Wat als ik nou wel alleen in Amsterdam was gaan wonen?
- Wat als we hadden gewacht met een gezin?
- Wat als….. wat als…
When life gives you lemons, make lemonade.
Ik ben gelovig, ik geloof ook dat alles gebeurt met een reden. Dat Hij voor mij een route heeft uitgestippeld. Een route waar ik niet vanaf kan wijken, hoe erg ik mijn best ook doe. Ik heb graag de touwtjes in handen, maar soms ben ik een gevangene van mijn eigen touwtjes. Het gekke is dat ik dat tijdens mijn werk niet heb, wij hebben een routine, maar de ukken houden zich vooral aan hun eigen schema en dat maakt iedere dag bijzonder. Maar zodra ik me buiten mijn werk ook zal overgeven aan wat er op mijn pad komt geef ik mezelf kansen die er niet zouden zijn als ik alleen op mijn zelf bepaalde pad zou blijven.
Want wat blijkt, wat als is ineens niet meer het ideaalbeeld. Want…
Wat als ik langer had gewacht met kinderen had ik misschien door mijn chronische ziekte andere beslissingen genomen. Wat als ik naar Amsterdam was verhuisd, dan had ik misschien deze kinderen helemaal niet in mijn leven en zij zijn mijn meest kostbare bezit.
Dus soms als je denkt wat als…
Blijkt dat je de beslissingen die je in plaats van je oorspronkelijke plan maakt vaak toch de beste te zijn.
