Ik start mijn dag met een koningsdag koffie. Geen gekkigheid hoor gewoon een kopje koffie met een toefje oranje slagroom. Die klopte ik al op voor ik ging slapen gisteravond. De zon schijnt heerlijk warm naar binnen in mijn veel te kleine appartementje. En ik zit nog in mijn oranje pyjama op mijn bank. De televisie gaat direct aan en meteen pronken de koning en de koningin op mijn beeldscherm naar binnen. Het sierlijke gezwaai, de vrolijke kindertjes die om hen heen dartelen en de al puberende prinsessen verwarmen mijn hart in een ommezwaai. Ik herinner het me als de dag van gister dat de toenmalige koningin Beatrix bij ons in Kampen langs kwam. Toen was ik zelf zo’n dartelend meisje wat niet kon wachten om haar papieren kroon op te zetten in de ochtend.
Ongecompliceerd
En sinds die tijd doe ik er alles aan om dat dartelende feestelijk gevoel hoog te houden. Elk jaar opnieuw. Het is een kleine knipoog naar mijn onbevangen en toen nog ongecompliceerde jeugd. Het gevoel van speelsheid en boevenstreken, genieten van de kleine dingen. Het komt allemaal op die ene dag in april naar boven. En dat terwijl mijn ouders helemaal niks hadden met koningsdag. Het begon dan allemaal met fanfares die op die ochtend dan door je straat liepen. Een heel orkest bij je voordeur. Daarna mocht je naar de muziektent om daar een aubade te zingen uit volle borst. Daar had je al weken naar toegeleefd op school. Alles, ja alles kwam op die ene dag bij mekaar. Met als toetje de kleedjesmarkt. Het speelgoed wat je niet kon kopen met je zakcenten kon zomaar eens op een kleedje belanden voor een kwartje en die poppetjes voor je poppenhuis ook. Wat was dat magisch om alles af te struinen en dan te kunnen kopen, want het kostte haast niks. De buurvrouw die een gebakje bracht, iedereen in het oranje of met schmink het kon allemaal. De magische dag die ik beleefde als kind werd nog eens verzegeld op mijn veertiende met de komst van mijn neefje Martijn. Die exact op, toen nog koninginnedag geboren werd. Kortom een dubbel groot feest.
Koningsdag: Iets levend houden
Het gevoel van deze dag me altijd bij gebleven. En altijd met of zonder vrienden, met of zonder corona het feestelijke gevoel is er. En dat neem niemand mij meer af. Het zit in mijn blauwdruk. Het gaat eigenlijk niet eens om de koning of koningin. Het gaat om iets levend te houden uit mijn jeugd. Een mini throwback naar dat fijne en veilige leventje waar je niet bij stil stond. Je hoefde geen volwassen dingen te doen. Dat de raketjes uitverkocht waren bij de speeltuin was je allergrootste probleem. En laat nou dat precies koningsdag voor mij zijn. Even een hele dag voor mij, waarbij ik geen werk hoef te doen, er geen rekeningen betaald hoeven te worden en ik niet nadenk over hoe ziek ik ben geweest in de afgelopen tijd. Vandaag is het feest.
Heb jij ook fijne herinneringen aan koningsdag? Laat het me dan vooral weten in de reacties!
