Het is inmiddels 5,5 jaar geleden dat Zayne geboren is. Een mega zware bevalling zoals ik in mijn laatste YouTube video en in eerdere blogs vertelde. Toch heb ik nog steeds een kinderwens. Een tijdje geleden vroeg Zayne mij elke dag 20 keer of ik een broertje of zusje in mijn buik had.. Iets wat mij mega veel hartzeer geeft als hij dat vraagt, wat hij uiteraard niet zo bedoelt.

Zayne wordt steeds ouder

Ik merk dat hoe ouder hij wordt ik steeds meer moeite heb met het niet zwanger kunnen worden (op dit moment). We weten niet of het er ooit nog in gaat zitten. Zo lang mijn lijf niet zich een stuk beter gaat voelen en er meer mogelijk is dan gaat het niet. Ik zag altijd voor me dat er 2 jaar tussen de kids zou zitten, net als mijn broer, Roderick, en ik. Maar nu Zayne steeds ouder wordt, en de leeftijd die er eventueel tussen zou zitten steeds groter wordt merk ik dat het me veel doet. Je blijft een kinderwens houden. Je hoopt dat je kinderen samen met elkaar opgroeien en met elkaar. Maar je hoort bijna niet anders dat als er een groot leeftijdsverschil tussen zit dat ze steeds minder met elkaar omgaan en hun eigen vrienden hebben.

Vrienden hebben nog steeds een trauma aan mijn zwangerschap

De zwangerschap van Zayne heeft trauma’s opgeleverd bij vrienden, een er van die jullie kennen is Justliveblog blogger Kelly. Onlangs hadden wij een afspraak om een piercing te laten plaatsen waarbij de piercing een heel ander doeleinde had, namelijk om het lichaam zichzelf te laten herstellen. Dit werkt onder andere tegen Migraine, orgaan problemen, mentale welzijn, Diabetes, Obesitas, Reuma, en veel meer. Maar om terug te gaan naar waarom ik hier over vertel, Kelly moest denken aan een trauma, en ineens begon ze te huilen, ze dacht aan mijn zwangerschap en bevalling. Dit deed enorm veel met mij. Een andere vriend werd elke keer bang als ik zei: “Zal ik je eens iets leuks vertellen?”. Hij riep altijd gelijk: “Zeg alsjeblieft niet dat je zwanger bent”.

Zwangerschappen brengen schade aan het lijf aan

Tijdens een zwangerschap wordt er altijd schade aangebracht aan een lijf. En voor je tegen me zegt dat ik het verkeerd heb, dit hebben de artsen mij zelf verteld. Een tweede zwangerschap is iets waar ik ook enorm bang voor ben. Hoe gaat mijn lijf hier op reageren? Hoeveel schade gaat dit aanrichten? Kan ik met mijn lijf twee kinderen opvoeden? Ik maak mij hier zoveel zorgen om, maar wederom, het neemt de kinderwens niet weg.. Je kan niets aan dat gevoel doen. Ook al durven mensen te zeggen: “Je mag al blij zijn dat je er één hebt”.

Chronisch ziek zijn is zo oneerlijk

Het is zo oneerlijk dat je je zoveel zorgen moet maken als je chronisch ziek bent.. Dat je lijf je elke keer in de steek laat omdat het chronisch ziek is. Het is zo oneerlijk dat chronisch ziek zijn je mentaal zoveel pijn doet. Keer op keer.. Elke keer denk je dat je er overheen bent en het geaccepteerd hebt maar dan gebeurd er weer iets waardoor je weer mentaal even in de war bent.

Ik word 30 jaar oud deze maand

Misschien heeft het ook wel te maken met dat ik 31 oktober 30 jaar word. Ik ben geboren 2 dagen voor mijn moeder 30 werd. Ze zegt altijd dat ik haar cadeautje was. Ik dank god elke dag dat ik Zayne gekregen heb toen ik 24 jaar oud was. Achteraf gezien was ik zelf nog een baby. Ik voelde me ineens zo jong toen ik zwanger was. Maar het was het mooiste wat ik ooit meegemaakt heb. Alle zware dagen, weken en de 7,5 maand dat ik zwanger was wogen niets op tegen het gevoel van die voetjes tegen mijn buik. Hoe ik met 14 weken Zayne al kon voelen. Ik heb altijd geweten dat er een jongetje in mijn buik zat. We hadden niet eens meisjes namen. Ik wist het zeker, ik kon het voelen. Ik zou zo graag die liefde “op het eerste gezicht” opnieuw willen meemaken..

Ik moet ook realistisch blijven, maar ik hoop dat die tijd ooit nog komt. De dag dat ik weer van die kleine handjes en voetjes mag kussen. Een kleine baby dicht tegen me aan mag voelen in de draagdoek. Samen op de bank in slaap vallen. Wandelingen maken met de hond. Dat ik ooit nog mag ruiken aan die zachte babyhaartjes.

Oh, ik wilde zo graag dat ik nog eens moeder mocht worden, van een klein gezond baby’tje.