Ja lieve mensen, mijn eerste blog op Justliveblog.nl! Hoe begin je die? Een stemmetje in mijn achterhoofd zegt: ‘je moet wel zorgen dat je een goede eerste indruk maakt.’ Dit maakt het schrijven meteen weer tot een heel ding! Nee, dat is niet de bedoeling. Gewoon lekker mezelf blijven, dan komen de leukste teksten uit mijn handen. Laat ik beginnen om mezelf voor te stellen!
Toen
Ik ben Nayana van Gurp, 32 jaar en ik woon in Twente. Hier woon ik samen met mijn vriend Bas en ons konijn Rocky, een grappig fluffy beestje. Mijn leven begon in Sri Lanka. Toen ik vijftien maanden oud was, ben ik geadopteerd en verder opgegroeid bij mijn lieve Nederlandse ouders. Toen ik vier jaar oud was adopteerden zij nog een meisje. Samen hebben we een heerlijke jeugd gehad.
Op mijn veertiende begonnen mijn gezondheidsklachten. Ik werd erg ziek en na drie maanden in het ziekenhuis te hebben gelegen kwamen de dokters erachter dat ik de ziekte van Wegener heb, een chronische auto-immuunziekte die zelden voorkomt bij jonge mensen en al helemaal niet bij Aziatische mensen. De jaren daarna hadden in het teken moeten staan van tiener zijn, de wereld ontdekken en uitgaan. Daar heb ik veel in moeten missen omdat ik vaak moe en ziek was, zware medicatie kreeg zoals prednison en ik mezelf daardoor ook totaal niet aantrekkelijk vond.
Ik heb de Havo afgerond en ben daarna HBO verpleegkunde gaan doen. Ik wilde altijd graag dokter worden, maar die studie was me te zwaar. Dan is verpleegkunde een mooie tweede optie, ik ben altijd al een erg zorgzaam persoon geweest. Deze opleiding heb ik na zes jaar kunnen afronden met enig oponthoud door een opvlamming van de Wegener, een zware longoperatie en zware Pfeiffer. Maar ik ben een doorzetter en geef niet zomaar op. In die tijd leerde ik Bas kennen en ben ik gaan werken in de wijkverpleging. Heel mooi werk maar ook erg zwaar. Omdat ik mezelf niet mijn hele leven in de zorg zag werken ben ik naast mijn werk een nieuwe opleiding gaan volgen, hbo toegepaste psychologie.
Als ik nu terugkijk op die tijd denk ik, hoe heb ik dat ooit allemaal voor elkaar gekregen! Maar ik zie ook dat het toen al teveel voor me was, ik liep constant op mijn tenen en was voortdurend moe. Maar toen luisterde ik nog niet naar mijn lichaam en gevoel. Uiteindelijk is al dit rennen en vliegen me teveel geworden en ben ik thuis komen te zitten met een burn out en chronische vermoeidheid.
Nu
Dat is nu drie jaar geleden. In die drie jaar ben ik een ander persoon geworden. Mijn levenstempo is veel rustiger geworden, mindful wordt dit nu ook wel genoemd. Ik geniet veel meer van het leven en met name de kleine dingen des levens zoals familie, vrienden, de natuur, creatief bezig zijn. Ik maak me niet meer zo druk om wat anderen van me denken. Soms steekt het nog wel de kop op, zoals dat stemmentje in mijn hoofd wat ik hierboven beschreef, maar die weet ik ook meteen weer de kop in te drukken. Ik heb mijn uitlaatklep gevonden in het schrijven. Op mijn eigen blog waar ik drie jaar geleden mee ben gestart en nu dus ook op Justliveblog.nl. Mijn droom is om ooit mijn eigen boek te schrijven.
In de blogs die ik hier zal schrijven, neem ik jullie mee in mijn leven en vertel ik over de dingen die mij blij maken. Zoals lekker eten, series en boeken. Maar ook de minder leuke dingen zal ik hier delen. Zo zullen jullie me steeds wat beter leren kennen. Ik hoop jullie hier weer te mogen ontmoeten.
Liefs Nayana
