Ze zeggen dat op deze aardbol er iemand rondloopt die precies op jou lijkt. Hoe vreemd zou het zijn als je door de stad loopt en opeens jouw look-a-like in de ogen kijkt? Misschien gaan je hem of haar wel nooit ontmoeten maar dat er misschien wel iemand rondloopt met dezelfde kenmerken is wel een raar idee.

Look-a-likes in mijn omgeving

Ik heb een kennis die lijkt op Chris Zegers. Ik noem hem ook Chris terwijl hij Erwin heet maar het klinkt en past gewoon beter bij hem. Bij een lunch wordt hij ook vaak aangesproken voor een handtekening of foto waar hij, dan zonder enige uitleg, gewoon in mee speelt. Hij is al op diversen social medias gespot en dat is best lachwekkend.

David Beckham

Dan heb ik nog een vriend die op David Beckham. Als ik hem zie moet ik hem altijd even een tik op zijn kont geven, het is dan een gevoel wat ik niet kan weerstaan. Hopelijk zie ik de echte Beckham nooit in het echt want ik kan niet garanderen dat ik mijzelf in kan houden.

Geen look-a-like maar een echte…

Zo ben ik ooit eens diep ergens in Zeeland in een bruin oud dorpscafe beland. Zo een cafe waar mensen die hun hond nog in de avond uitlaten daar nog even stoppen. Ik zat aan de bar met een man naast me die mij zo bekend voorkwam. Hoe slecht de openingszin “Ken ik jou niet ergens van?” ook klonk kwam deze toch uit mijn mond na een wijntje of drie.

Zanger

De man keek mij aan en zei dat hij het niet zo zou weten? Ik begon in mijn enthousiasme vanalles op te noemen: de wegenbouw? De golfbaan? Kroegen in Brabant dan misschien? Hij bleef maar schudden terwijl het cafe een groot luisterend oor was geworden met een grote glimlach. Door mijn licht drankgebruik had ik het satire nog niet zo door. Ik bleef deze man maar aankijken en zweerde toch dat wij elkaar eerder hadden ontmoet.

De wereld draait door

Met een onbeantwoorde vraag werd ik in de ochtend wakker. Ik had die avond heel het cafe nog gevraagd of ze hem dan niet kende? Lachend ontkende iedereen dat ze hem kende. Ik vond het al vreemd dat in zo een lokale kroeg, waar ik trouwens ook toevallig was beland, hem niet kende terwijl hij toch het Zeeuwse dialect had. ’s Avonds bij het kijken van DWDD werd de huisband aangekondigd door Mathijs en daar stond hij; de man die de hele avond naast mij aan de bar had gezeten met zijn “vrienden” annex “collega’s” zag ik nu. Het was de zanger van de band Racoon! Ik bedacht me hoe heel het cafe had moeten lachen om mijn nieuwsgierigheid. Bart van der Weide, de volgende keer is het eerste rondje van mij!