Mijn dochter van vijf kwam opgetogen uit school. “Mam, ik heb verkering!” Ze is helemaal verguld. Omdat ik haar langer ken dan vandaag vraag ik haar voorzichtig of de verkering zelf ook wist dat hij verkering had. “Nee hoor mam, maar dat hoeft ook helemaal niet meer tegenwoordig. Ik ben geemanci, eh, geëmancidinges en dat betekent dat ik het zelf mag weten!” Dolblij huppelt ze weg en bij mij lopen de tranen van het lachen over de wangen.

Hoe moet je trouwen?

Inmidels is ze zes en de verkering duurt nog steeds voort. Beide partijen zijn inmiddels gelukkig op de hoogte. Op hun eigen manier geven ze er invulling aan. Ik vind het vreselijk schattig. Maar verkering hebben als je zes bent, levert ook serieuze problemen op. Zo werd mij op een dag gevraagd hoe de rest nou eigenlijk in zijn werk ging. Want, zo stelt mijn dochter, later gaan ze trouwen. Ze heeft echter geen idee hoe je dat regelt. Nog voor ze de vraag goed en wel gesteld heeft werd ik met rollende ogen afgeserveerd. Want ooh ja, ik ben helemaal niet getrouwd, dus ik heb er helemaal geen verstand van.

Mam, heb jij verkering?

Een paar dagen later kwam de vraag hoe ik eigenlijk verkering had gekregen met papa. “Mama, papa weet toch wel dat jullie verkering hebben?” Tja, ik geloof het wel, antwoordde ik. Ze zat vol met vragen. Moesten ze dan nu hand in hand lopen? En hoe oud moet je eigenlijk zijn om te trouwen? En als ze getrouwd was, waar gingen wij dan wonen? In haar ogen was het een uitgemaakte zaak dat zij met haar toekomstige bruidegom in ons huis zou gaan wonen, maar waar wij dan heen zouden gaan was nog een beetje een raadsel voor haar. Voor mij overigens ook.

Wat is seks?

Om de paar weken komt er weer een vraag. Onlangs aan tafel de vraag wat seks nu eigenlijk precies is. Een van de andere kinderen haaste zich om het antwoord te geven; “dat is dat je in je blote billen over straat rent!” Manlief en ik verslikten ons in het eten van het lachen. Geen idee waar die overtuiging vandaan kwam maar het was duidelijk dat we nog iets uit te leggen hadden. En dus ontspon zich een gesprek over liefde, seks en grenzen. Onze oudste vroeg tot in detail door hoe dat dan in zij werk gaat. Onze uitleg werd beloond met een luidkeels gatver van alle drie de kinderen. En daarmee was het onderwerp afgesloten. Voor nu.

Schattig stel

Ik vind ze een schattig stel samen, op hun eigen manier passen ze heel goed bij elkaar. Hij pikt alles van haar. Soms slaat ze hem goedmoedig op zijn hoofd als hij niet doet wat ze wil. Hij laat het zich allemaal maar een beetje aanleunen. Ze ontvangt kaartjes van hem en zelf geknutselde kadootjes. Daarnaast delen ze een hoop. Beiden zijn ze ontzettend slim en krijgen ze extra uitdaging op school. Die extra uitdaging is een must voor hen. Het zijn twee eigenheimers met een sterke eigen wil en soms maling aan de rest van de wereld. Als ze iets (niet) willen, dan willen ze het ook echt (niet). Ze kunnen heerlijk samen spelen en hebben nooit ruzie.

Boos

Onlangs was hij boos op zijn moeder en uit protest ging hij op de stoep zitten. Armen over elkaar en een gezicht op zeven dagen onweer. Dochterlief, met haar twee vlechtjes besloot op haar roze step naar hem toe te steppen om te vragen wat er aan de hand was. Er kwam wat gemopper uit als reactie. Ik zag haar nadenken wat ze nu moest doen en dus besloot ze maar rondjes om hem heen te gaan steppen. Net zo lang tot hij wél weer met haar wilde praten. Zo lekker simpel. Misschien moet ik dat ook maar eens doen als manlief en ik ruzie hebben. Ik zie mezelf al gaan; vlechtjes in, eenhoorn rugzak op mijn rug en steppen máár.

Lessen voor later?

Hoe schattig het ook is, het is vooral héél leerzaam. De vragen die ze stelt gaan over de serieuze zaken in het leven: liefde, seks, relaties, relatieproblemen en zelfstandigheid. Sinds ze geëmancidingest is, kijkt ze aandachtiger naar de relaties van de volwassenen om haar heen. Weliswaar door zesjarige ogen maar die ogen zien soms verrassend scherp de onderlinge verschillen en overeenkomsten. Zo brengt de ene papa zijn kinderen wel naar school en de andere niet. Dus heeft zij besloten dat haar aanstaande dat wel moet gaan doen. Sommige mamas werken wel, anderen niet, zij weet nog niet wat ze wil. Ze wil wél zelf haar eigen geld verdienen.

Hij is óók geemancidingest!

Aan haar vader heeft ze alvast gevraagd hoe oud ze moet zijn als ze seks hoort te hebben. En aan mij vroeg ze hoe oud je moet zijn om te trouwen. Of ik iemand wist die daar verstand van had. Want ja, jij mam, hebt daar geen verstand van hè. Ik heb haar maar doorverwezen naar oma, die is inmiddels 47 jaar getrouwd. De zesjarige ogen zagen haarfijn dat opa nog niet zo geëmancipeerd was. Want, hij brengt niet eens zijn eigen bord naar de keuken mam!? Heerlijk dat gezicht vol verontwaardiging erbij. Gelukkig is die van mij wel geëmancidingest mam! Die kan dat gewoon zelf. Net als papa.” En zo is het. Ik ben heel benieuwd hoe dit “liefdesverhaal” verder zal gaan. De kans lijkt me niet echt groot dat ze later daadwerkelijk zullen trouwen. Voor nu geniet ik ervan en levert het hele leuke gesprekken op.