Jullie zullen je vast afgevraagd hebben waarom jullie al een tijdje geen blog gezien hebben van Maruschka, zij heeft een paar maanden geleden een ernstig ongeluk gehad. Zij schreef haar eerste blog sinds een lange tijd over het revalidatiecentrum waar zij nu verblijft, Lees jij mee?
Hallo, ik typ op een tablet. Een splinter nieuwe tablet. Van mijn vriend gekregen. Met Netflix.
En toch spring ik geen gat in de lucht van blijdschap. Voornamelijk omdat ik niet kan springen. Of kan staan. Of lopen. Ik kan wel rondrijden in een groot zwart gedrocht genoemd mijn persoonlijke elektrische rolstoel. En wanneer ik niet meer kan rondrijden dan word ik met een tillift op bed gelegd. En dit alles door een dwarslaesie.
Daarnaast heb ik door het ongeluk beide ellebogen gebroken, mijn staart- en borstbeen gebroken, mijn nek gebroken en tot slot mijn rechterbeen. De eerste paar dagen was ik een beetje van de wereld door de morfine pomp waar ik enthousiast op bleef drukken. Ik was nauwelijks in staat tot bewegen en dronk mijn voeding door een rietje uit een flesje dat een ander voor mij vast hield.
Ik ben geopereerd aan alle breuken waardoor mijn lichaam vol ijzerwaren zit. Nadeel hiervan is dat deze erg vatbaar zijn voor infecties. Na een paar dagen flinke koorts hebben ze opnieuw de wond opengehaald om de plaat schoon te maken en twee dagen later weer. Vervolgens heb ik twee bloedtransfusies ondergaan en moest ik verplicht 2 weken antibiotica via het infuus. Hierna nog 4 weken antibiotica via tabletten en dan hoop ik dat het weg blijft.
Het voordeel van de antibiotica in tablet vorm is dat ik kan gaan revalideren. Dat ben ik dus nu aan het doen, zo goed en kwaad als het maar kan. Ik mag onbelastbaar bewegen oftewel “ koffiekopjes “ tillen of medicijnen uit hun verpakking drukken. Dit is frustrerend. Los van het feit dat ik met mijn reuze rolstoel nergens bij kan, mag ik bijvoorbeeld geen kracht zetten of ergens aan trekken. Ik kan mijn eigen kamer dus niet open en dicht doen.
Omdat mijn borstbeen en nek gebroken waren, moet ik 3 tot 4 maanden een brace/Korset dragen. Wanneer ik in bed lig mag deze uit alleen mag ik dan niet meer dan 30% rechtop in het bed zitten. Revalideren, accepteren dat je voor altijd in een rolstoel zal moeten zitten, je best doen om er nog wat leuks van te maken: ik ben doodsbang.
Lieve Maruschka,
Vol bewondering je verhaal gelezen, en respect dat je het deelt met ons.
Ik wens je heel veel sterkte toe met revalideren.
Veel Liefs Caroline
Wat heftig! Heel veel sterkte en succes. Pluk de mooie momenten in je dagen.
Meid wat super zwaar voor je en fam.ik wens je het allerbesten en een goed herstel Groetjes
Maruschka heel veel sterkte! Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent voor wat je nog allemaal te wachten staat. Goed dat je er over durft te schrijven!
Hey Marus,
Wat een heftige gebeurtenissen. Niet te bevatten welke uitdagingen je nu voor je hebt. Ik wens je alle kracht toe!
Groetjes,
Olaf
Lieve Maruschka, woorden schieten mij tekort!!
Ik wens je heel, heel veel kracht toe!!
Hallo Maruschka, volgens mij ben jij een héél sterke vrouw en ga jij je hier heel dapper doorheen worstelen. Ik wens je alle kracht toe die je hiervoor nodig hebt en nog een beetje meer. Heel veel sterkte!!!! Ik denk aan je.
Hallo Maruschka,
volgens mij ben jij een hele sterke vrouw, die zich met alles wat ze in zich heeft, hier doorheen gaat worstelen. Ik wens je alle kracht toe die je daarvoor nodig hebt en nog een beetje meer. Héél véél sterkte!!!! Ik denk aan je!
wat verschrikkelijk is het wat je hebt meegemaakt en nog steeds,ik wens je heel veel sterkte toe, je bent een sterke vrouw . Liefs Marij
Lieve Maruschka, ik ken je niet maar ik wens je in eerst heel veel sterkte bij je revilidatie, verder vind ik je een sterke vrouw om dit op internet te zetten. Maar ik wil ook jou partner heel veel sterkte toewensen bij he accepteren van alles.
Wat heftig zeg… veel sterkte.
Dankjewel voor dit blogartikel over het revalideren na een ongeluk. Ik heb nog nooit een verhaal gelezen over dit onderwerp. Accepteren dat je in een rolstoel moet zitten lijkt mij een van de moeilijkste opgaven die je kunt hebben. Heel veel sterkte.
Dankjewel Pim!!